KNToosi.in - همکلاســــی

وبلاگ گروهی دانشجویان ِ دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

KNToosi.in - همکلاســــی

وبلاگ گروهی دانشجویان ِ دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

درختی که هنوز زنده است و نفس می کشه...

این تصویری از برگهای با طراوت یک درخته که هم از زندگی لذت میبره و هم به اطرافیانش یعنی ما آدما کمک میکنه که از زندگی لذت ببریم!

جی بلاگ، عکس، تصویر، درخت، سوختن، امید

http://blog.malekig5.com/wp-content/uploads/2011/01/bar.png

نگاه کنید، این همون درخته، با شاخه های خم شده به سمت زمین، اکثر شاخه هاش هم خشک شده!

جی بلاگ، عکس، تصویر، درخت، سوختن، امید

http://blog.malekig5.com/wp-content/uploads/2011/01/bar.png

از یه زاویه ی دیگه که نگاه کنیم، این درخت کاملا خشک هست!

جی بلاگ، عکس، تصویر، درخت، سوختن، امید

http://blog.malekig5.com/wp-content/uploads/2011/01/bar.png

اینجا رو نگاه! تنه ی سوخته ی درخت…

جی بلاگ، عکس، تصویر، درخت، سوختن، امید

http://blog.malekig5.com/wp-content/uploads/2011/01/bar.png

و این هم تصویری از درخت با تنه ی سوخته، قامت تا شده و چند برگ با طراوتش!

http://blog.malekig5.com/wp-content/uploads/2011/01/Hamid-tavakoli-5.jpg

اگه اول تصویر تنه ی سوخته ی درخت رو میدیدی شاید باورت نمیشد که این درخت هنوز زندست و داره نفس میکشه، اما زندست، در حالی که اگه یه آدم بود با سوخته شدن یکی از شاخه های فرعی هم جونش از دست رفته بود، اما زندست چون درخته، نه، نه! زندست چون اون شاخ و برگ هایی که دارن به زندگی ادامه میدن نمی دونن که حیاتشون از یک تنه ی سوخته ست، اگه خبر داشتن از ماجرا، میمردن از ناامیدی، آدما میمیرن حتی با سوخته شدن شاخه های فرعیشون، نه به خاطر اینکه ضعیف ترن، چون چشم دارن و چشمشون گاهی عامل ناامیدیشون هست!

آدما، درختها، حیوانها، زمانی میمیرن که امیدشون بمیره اما اگه امید داشته باشن، به هر دلیلی امید داشته باشن، زنده میمونن و میشن موجودی که هم از زندگی لذت میبره و هم به اطرافیانش کمک میکنه که از زندگی لذت ببرن…

نظرات 4 + ارسال نظر
نفیسه دوشنبه 27 دی 1389 ساعت 12:00

جالب بود
ممنون

محمدامین دوشنبه 27 دی 1389 ساعت 12:57

لینک عکس ها خرابه!!!؟؟

محمد رودسرابی دوشنبه 27 دی 1389 ساعت 20:12

حمید جان حالم گرفته بود
با خودندن این من بغضم گرفت
چه دوره و زمونه ای شده
باور کن امثال این حرفا رو من به بعضی ها می زنم بهم می خندن
احساس می کنم آدمای دور و برم شدن ربات
هیچ احساسی ندارن
فقط به فکر لذت های آنی خودشونن
حمید جان طرز تفکرت خیلی مصل منه
خیلی
شاد و سرافراز باشی

رویا خدابخش دوشنبه 27 دی 1389 ساعت 21:26

"... چشمشون گاهی عامل ناامیدیشون هست!"
خیلی قشنگ بود! مرسی!!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد