از مهمترین انتخاب های تعیین کننده و سرنوشت ساز زندگی بشر، انتخاب شریک زندگی است، اگر جفتمان را بیابیم، همسری متناسب با خویشتن که بفهمیم حرفش را و بخواند ذهنمان را، آرامشی حاصل خواهد شد در زندگی که بستر سایر موفقیت های انسان را تشکیل می دهد، اما انتخاب همسری نامتناسب موجب سقوط ما به پرتگاه ناکامی های زندگی است.!
انتخاب همسر آنقدر ارزشمند هست که بخواهیم چند سال پیش از رسیدن به سن ازدواج خودمان را شناخته و سپس معیارهایمان برای انتخاب شریک زندگی را معین نماییم تا زمانی که به سن انتخاب همسر رسیدیم، به صورت هدفمند در جستجو بوده و درگیر معیارهای کم اهمیت یا بی اهمیت انتخاب یار نگردیم.
اما در راه رسیدن به همسری مطلوب، هیچ راهکاری موثر تر از آن نیست که در ابتدا خودمان را طوری بسازیم و پرورش دهیم که آمادگی مبدل شدن به همسری شایسته از هر لحاظ را داشته باشیم، نخواهیم رسید به همسر دلخواهمان مگر آنکه ابتدا خویشتن را دلپسند نماییم، باید خود را در موقعیت های مختلف زندگی با همسری شایسته فرض نموده و در خیال خود بهترین رفتارها را برای مواجهه ی با او گزینش نماییم، زندگی خوبی خواهند داشت کسانی که پیش از شروع زندگی واقعی، زندگی خیالی خود را ارتقاء می بخشند.
ممنونم حمید جان نکته ظریفی بود.
من به کار می بندم
قول می دم
از همین الان
تأمل برانگیزه!
ممنون حمید جان.
::زندگی خوبی خواهند داشت کسانی که پیش از شروع زندگی واقعی، زندگی خیالی خود را ارتقاء می بخشند.؛؛
موافقم
"باید خود را در موقعیت های مختلف زندگی با همسری شایسته فرض نموده و در خیال خود بهترین رفتارها را برای مواجهه ی با او گزینش نماییم"
چند مثال از تصورات جوانانی که در مورد همسر خود می اندیشند:
زن ها همه شان فلان صفت بد را دارند، فردا که زنم صفتش را نشان داد چنان برخوردی با او میکنم که دیگر تکرار نکند، زن ها همه مثل هم اند و ....
مردها همه کلفت می خواهند نه شریک زندگی، منم دست به سیاه و سفید نمیزنم تا حال شوهر آینده ام گرفته شود، همان روز اول گربه را دم حجله خواهم کشت! رو نباید داد به مردها!
اکثر زن ها هرچند اینگونه، اما زن من اینگونه نخواهد بود، دوستش دارم به خاطر همه ی ویژگیهای برترش!
مرد من نمونه خواهد بود، فردا که فلان رفتار خوب را کرد رفتاری دو چندان بهتر نشانش خواهم داد...
کسی که خود را برای تربیت کردن همسر آینده اش آماده می کند با شخصی ازدواج خواهد کرد که نیازمند ِ تربیت باشد!
بدبختی زن ها اینه که نمیخان مسیولیت گندای گذشتشونو بپذیرن
حمید یه موضعی هست. اگر یک مرد(حالا من از دیدگاه مردا میگم) غرورش رو کنار نزاره، هرگز موفق نخواهد بود! زن هم همینطور!
از جمله اون حس حسادتشون! که اصلا جنس اون موجود هم براش مهم نیست!(بین خودمون بمونه خداییا!
)
برای زندگی مشترک باید یکی بشین طرفین. باید برن بشینن این من رو پالایش کنن، خوبی هاش رو بزارند و بدیهاش رو بریزن دور. باید منیت ها روکنار بزارن تا بتونن ما بشن.
در کل، گذشت خیلی مهمه! اگر گذشت نداشته باشین، ایده آل ترین همسر دنیا هم نمیتونه کنارتون زندگی کنه.
ولی موضوع اصلی که میخوام بگم اینه! زندگی با خانوما خیلی جالبه! درواقع یک سری اخلاقهای عجیب دارن که بعضی وقتها اینطوری میشی
نا سلامتی ما الان چندسله داریم تو این وادی پیرهن پاره میکنیما :دی (اشاره به ضرب المثل من چندتا پیرن بیشتر از تو پاره کردم)
سایت خوبی ولی اگه دامنه فعالیتتون افزایش بدین بد نیست.