در مراسم عزاداری امام سوم شیعیان، آنچه بیش از هر چیز چشمگیر است و دارد جلوه، برگزاری دسته جمعی و گروهی آن است، زیباست وقتی عده ای بدون چشم داشت ز یکدیگر و صرفا با نیروی اعتقاد خویشتن برای یک هدف مشترک گرد می آیند دور هم، وقتی یکی گوسفند نذری اش را می دهد مجانی، یکی سر می برد و می کند قصابی، یکی آشپزی می کند بی آنکه بگوید: چرا من؟ و دیگری غذا را پخش می کند بدون آنکه در رود از زیر کار، جلوه می کند اجتماعی که متشکل از من ها نیست، لااقل در این ده روز، لااقل در این عزاداری، لااقل گاهی، لااقل گاهی نه متشکل از من ها، بلکه یک "ما" است، به معنای واقعی!
این چشمگیرترین جلوه ی عزاداری حسین است!
هر برنامه ی دیگری را به فوتبال ترجیح می دهم...
تا آن سحرگهی که منفعت من رجحان دارد بر منافع ما
از زاویه قشنگی نگاه کردی حمید جان
ممنون
تامل بر انگیز و آموزنده از خوندنش لذت بردم ممنون حمید عزیز
اتفاقا ما هم در تفکر بدون چشم داشت سیر می کردیم که با یک تحقیق پی به منابع فراوانی که از جانب دولت به تکیه داران می رسد رسیدیم و این جالب است ....