سقراط از او خواست که دنبالش به راه بیفتد.. جوان با او به راه افتاد. به
لبه رود رسیدند و به آب زدند و آنقدر پیش رفتند تا آب به زیر چانه آنها
رسید. ناگهان سقراط مرد جوان را گرفت و زیر آب فرو برد.
جوان نومیدانه تلاش کرد خود را رها کند، امّا سقراط آنقدر قوی بود که او
را نگه دارد. مرد جوان آنقدر زیر آب ماند که رنگش به کبودی گرایید و
بالاخره توانست خود را خلاصی بخشد.
همین که به روی آب آمد، اولین کاری که کرد آن بود که نفسی بس عمیق کشید و هوا را به اعماق ریه‌اش فرو فرستاد. سقراط از او پرسید "زیر آب چه چیز را بیش از همه مشتاق بودی؟" گفت، "هوا." سقراط گفت:
"هر زمان که به همین میزان که اشتیاق هوا را داشتی موفقیت را مشتاق بودی، تلاش خواهی کرد که آن را به دست بیاوری؛ موفقیت راز دیگری ندارد".
متشکرم از پست های زیبا و آموزندتون
متشکر از شما که دنبال می کنید ...
فنتستیک! ایت واز وری یوزفول! اند آلسو آوسامز!
بست ریگارد مستر پاکروان
تنک یو مستر رشیدی
گوود لاک!
پاکروان جون منم چندتا جمله برات می نویسم
ستودن بیش از انچه که سزاوار است چابلوسی وکم تر ار انچه سزاوار است درماندگی یا حسادت است.
حکمت ۳۴۷
بی ریا وخودنمایی کار کنید که هر کس بر غیر خدا کار کند خداوند او را به همان کس وا می گذارد.
خطبه ۲۳
بدان که خود پسندی با راه راست نا سازگار است وخرد را تباه می کند
نامه ۳۱
سخن های پر معنایی است
سعی کنید تو زندگی اجراش کنید
این موضوع بدون شرح است وبرداشت هر کس به خودش بستگی دارد
جملات خوبی هستند.
امیدوارم خدا در انجام این امور ما را یاری نماید.
ممنون رفیق جون!