واژه های غیرفارسی ای که به کار می بریم یکسان نیستند:
الف) بعضیهاشون اسمایی هستن که مخترعین و مبتکرین روی آثارشون گذاشتن:
مثال: کامپویتر: رایانه ایمیل: رایانامه، تارنامه وبسایت: تارنما
به نظرم اینا رو باید به همون شکلی که هستن پاسداری کرد! رایانه بی معناست!
ب) بعضیهاشون کلماتی هستند که معادل فارسی رایجی دارند:
مثال: سورپریز: غافلگیرکردن رومانتیک: عاشقانه تالم: احساس درد
به نظرم استفاده از لغات غیرفارسی، چه عربی باشد، چه انگلیسی و چه فرانسوی درصورتی که معادل رایجی در زبان فارسی داشته باشن، اشتباه بزرگیه!
ج) بعضیهاشون لغات تخصصی علوم مختلف هستن:
مثال: CSS: الگوهای آبشاری Http: پروتکل انتقال ابرمتن
به نظرم دلیلی برای ترجمه یا معادل سازی برای این لغات نیست، معادل سازی فقط میتونه گیج کننده باشه!
ما باید از زبان پارسی پاسداری کنیم و دیگران رو به پاسداری از این زبان دعوت کنیم اما معادل سازی های بی مورد برای لغات تخصصی و یا تعویض نام اختراعات هیچ کمکی به پاسداری از زبان پارسی نمی کنه، انسان ها فارغ از مرزهای سیاسی و فرهنگی نهایتا در یک جامعه واحد زندگی میکنن و طبیعی هست که زبان ها و گویش های متفاوت اونها در گذر زمان به هم پیوند بخوره، نیازی به مبارزه با این واقعیت نیست، اما دلیلی هم نداره که وقتی می تونیم از واژه ی تعجب یا غافلگیری استفاده کنیم، از سورپریز استفاده کنیم!
من زبان مادری ام رو دوست دارم اما زبان های غیرمادری رو زبان ِ بیگانگان نمیدونم!
من هم زبان مادری ام را دوست دارم حمید ..
راستی حمید !
متداول تره الان تو فروهم های فارسی که پارسی پاس میدارند به css می گند : شیوه نامه :D
من سه ساله دنبال یه متن یا یه نظر بدون غلط تایپی از تو هستم!
خانم خدابخش یه مسابقه هم باید برای این موضوع بزاره، هرکس چنین متن یا نظری از تو پیدا کرد بهش جایزه بده! :دی
فروهم دیگه کیه؟ :)))
منظورت فردوسی هست؟
ممنون از نظرت!
پیروز و پایدار باشی!
به نظرم باید اعتدال رو رعایت کرد
نه مثل کسایی که آنقدر لغات انگلیسی به کار میبرند که فکر میکنی انگلیسی دارن صحبت میکنن و نه مثل کتابهای آقای رانکوهی که اعصاب آدم رو خورد میکنه
استفاده از لغات فارسی احترام به تمدن کهن مان هست
خوشایند تر از اعتدال نیست در امور...
ممنون از نظرت!
پیروز و پایدار باشی!
زبان ابزاریست برای برقراری ارتباط.
از زبان برای انتقال پیام استفاده میشه!
خب وقتی میخوایم به یکی بگیم CSS و این پیام کاملا واضح و مشخص رو به اون انتقال بدیم، به نظر من دلیلی نداره که مغزش رو درگیر کنیم که حالا شیوه نامه آبشاری چیه!
من زبان مادریم رو خیلی خیلی دوست دارم، اتفاقا دارم روی یک طرح هم کار میکنم که گویشها و گاها زبان های محلی و اصیل در کشورمون از یاد نرن.
موفق باشی حمید جان.
متن هایی که در مورد گویش شیرین شیرازی منتشر کرده ای به خوبی گویای احساست هست!
به خصوص این روزا که خیلی ها تاریخ ورودشون به تهران پیش از ورود آقا رضا خان هست!
به خصوص این روزا که خیلی ها از اشاره کردن به ریشه و اصالت تاریخیشون شرم دارن و انگار میخوان مخفیش کنن!
ممنون از نظرت!
پیروز و پایدار باشی!
راستی من از آدمهائی که سعی میکنن از واژه های انگلیسی زیاد استفاده کنن خوشم نمیاد!
رفتار این دوستان برای بنده هم جالب نیست!
در مورد الف و ج موافق هستم
ولی برای دسته ی ب بعضی وقتها لغاتی هستند که واژه ی شناخته شده ی مرسوم شون همون واژه ی غربی یا عربی هستند
و واژه ی دقیقا یکسانی در زبان فارسی بصورت شناخته شده ای وجود نداره و یا بطور ناقص ترجمه شده
مثلا معادلی که فرهنگسرای ادب فارسی برای "سورپرایز" ارائه کرده واژه ی "شگفتانه" است
در مجموع به شدت طرفدار استفاده از واژه های پارسی می باشم
و کلا مشکل دارم با خوندنش هم
من هم زبان مادریم رو دوست دارم
و در کنار این نکته که در متن اشاره کردی،
فکر می کنم چیزی که ضربه ی زیادی به این زبان می زنه، استفاده از تایپ لاتین برای نگارش پارسی ست
من نزدیک به سه ساله که پینگلیش نمی نویسم
درود بر تو
پایدار باشی
بنده هم در مورد ب تاکید کرده ام که "درصورتی که معادل رایجی در زبان فارسی داشته باشن"
مثلا طلاق یک واژه عربی هست و معادل فارسیش یعنی واژه "جدایی"حالت کلی داره!
طلاق حالت خاصی از جدایی بین زن و شوهری هست که رسما و شرعا در موردش اقدام میشه... برای همین ما از طلاق استفاده میکنیم تا دقیقا به اون حالت خاص جدایی اشاره کنیم!
اما معادل فارسی سورپرایز ، شگفت زده کردن یا متعجب کردنه، هرچند از این واژه به صورت اسم هم در جمله استفاده میشه که معادلش میشه شگفت آور یا تعجب آور!
استفاده از تعجب آور یا شگفت آور رایج تر از سورپرایز هست!
و بدون استفاده از سورپرایز هم می تونیم به راحتی منظورمون رو منتقل کنیم همونطور که پیش از رایج شدن این واژه غیرفارسی هم مردم منظورشونو منتقل میکردن!
واژه های نظیر سورپرایز و واژه های نظیر طلاق رو باید از هم تفکیک کنیم، نظیر طلاق رو نگه داریم و نظیر سورپرایز را بریزیم دور...
در این بین من واقعا نمی دونم نقش "فرهنگسرای ادب فارسی" چی هست؟ شاید از بی اطلاعی بنده باشه البته اما تا جایی که میدونم زبان رو مردم به وجود میارن، زبان نمی تونه حاصل تلاش یک سازمان یا موسسه دولتی باشه، زبان اون چیزی هست که در صحبت های روزمره مردم وجود داره نه اون چیزی که دولت میخواد وجود داشته باشه!
جدای از اینکه وجود چنین تشکیلاتی سوال برانگیزه، باید به این هم توجه داشت که فرهنگسرای ادب فارسی کارش رو به درستی انجام نمیده، از یه سمت برای واژه های تخصصی غربی بدون هیچ دلیلی معادل سازی میکنه و از سمت دیگه در مورد ورود واژه های عربی هیچ برنامه بازدارنده ای نداره!
خوب این یعنی بی ارزش کردن فرهنگ و ادب یک ملت در مقابل اهداف سیاسی!
ممنون از نظرت!
پیروز و پایدار باشی!
به طور کلی تصور میکنم باید با تاکید زیاد از واژه های پارسی استفاده کنیم اما برای کلماتی که در پارسی وجود ندارن معادل سازی نکنیم!
پارسی اون چیزی هست که وجود داره نه اون چیزی که فرهنگسرا میخواد وجود داشته باشه!
تازگی ها آقای حداد عادل هم گفته نگین ساندویچ
بلکه معادل فارسیش بگین دراز لقمه!!!
حالا به ساندویچ همبرگر که تو باگت گرد می زارن چه باید گفت آقای حداد؟