KNToosi.in - همکلاســــی

وبلاگ گروهی دانشجویان ِ دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

KNToosi.in - همکلاســــی

وبلاگ گروهی دانشجویان ِ دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

به همه کشورها باید باج داد تا به آمریکا باج نداد

جنگ تحمیلی ، خزر ، تناقض و. 

. 1- عقب نشینی از حقوق ملت ایران خیانت است.. 

 .2- ما بر سر حقوق مسلم خود حاضر به مذاکره با هیچ کشوری نیستیم. 

. .3- ما ذره ای از حقوق ملت ایران عقب نشینی نخواهیم کرد.. 

 .4- اصولا ملت ایران به اجازه نخواهد داد که بر سر حقوق اساسی آنها با کسی مذاکره کنیم.. 

 .5- ما ذره ای از حقوق ملت ایران عقب نشینی نخواهیم کرد..  

.6- ما از حقوق ملتمان به اندازه سر سوزنی کوتاه نمی آییم.. 

 ..7- جهانیان بدانند ملت ایران از حقوق مسلم خود عقب نشینی نخواهد کرد.. . 

 

..جملات فوق عینا متن گفته های مسئولین ایران است.در طی سالیان اخیر چندبار جملات فوق را شنیده اید؟10 بار ، 100 بار، 1000 بار ... 

 

. یک سوال ؟!

طبق بند ششم قطعنامه لازم الاجرا 598 شورای امنیت (که با توافق سه جانبه ایران ، عراق و سازمان ملل متحد تنظیم شد)  ، دبیر کل سازمان ملل موظف به شناسایی متجاوز در جنگ ایران و عراق شد ومتجاوز ملزم و متعهد به پرداخت کلیه خسارات و همچنین غرامت به کشور مقابل گردید. 

 

 این قطعنامه در تاریخ 27 تیرماه 1367 مورد قبول ایران و عراق قرار گرفت.

پس از بررسی هیاتهای مختلف کارشناسی شورای امنیت و سازمان ملل ، خاویار پرز دکوئیار( دبیر کل وقت سازمان ملل متحد) طی بیانیه ای رسمی عراق را متجاوز اعلام کرد و عراق ملزم به پرداخت کلیه خسارات و همچنین غرامت به کشور ایران شد.رییس جمهور وقت (هاشمی رفسنجانی) و وزیر کشور وقت (عبدالله نوری) حداقل خسارت وارده به کشور در طول 2900 روز جنگ را حداقل 1000 میلیارد دلار اعلام کردند. 

 

 

 

 حال آنکه صرفا خسارت ناشی  از شهادت حداقل 300 هزار نفر، مجروح شدن  حداقل 700 هزار نفر، تخریب کامل حداقل 10 شهر کشور، تخریب عمده 5 استان کشور، حملات موشکی به حداقل 30شهر کشور،  هزاران بی خانمان و جنگ زده ، تخریب صنایع و زیرساختهای اقتصادی و ... غرامت آنها شاید بسیار بیشتر باشد. 

 

 

 

اما 

 

 

 

ضروری است بدانید  کشور کویت بخاطر 40 روز اشغال کشورش توسط عراق در جنگ اول خلیج فارس،  200 میلیارد دلار غرامت درخواست کرد و  طی چند سال از درآمد حاصل از فروش نفت عراق ، غرامت مذکور به حساب کویت واریز شد.حال ما به همین 1000 میلیارد دلار هم قانع باشیم چون مبلغ بالایی است.امادر این مدت حدود 20سال، ایران حاضر به پیگیری دریافت خسارت و غرامت خود از عراق نشد. 

 

 

 

 

 

 چندی پیش یک خبرنگار از یکی از مسئولین ارشد  مملکتی( نماینده ویژه 18 ساله رهبر در شورای عالی امنیت ملی، رییس قبلی صدا و سیما و دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی و رییس فعلی مجلس) در باره علت عدم پیگیری غرامت جنگ از عراق پرسیده بود . وی پرسید  سرنوشت پرداخت خسارات جنگ تحمیلی بر کشور به کجا انجامیده است؟در جواب وی با عتاب و تندی گفته شد، دیگر در مورد این قضیه سئوال نپرسید و پیگیری نکنید . این خلاف مصالح ملی است 

 

 

 

 

 

 

!هرچه فکر کنیم  که علت آنکه ما نباید پیگیر خسارات و غرامت جنگ ویرانگرباشیم چیست . احتمالا جوابی منطقی نخواهید یافت!و این یعنی مردم ایران حق ندارند بدانند که این غرامت آیا گرفته شده یا نشده است؟ و اگر گرفته شده چرا صدای آن را در نیاورده اند و اگر گرفته نشده ، چه کسی در مورد حق ملی مردم و عدم دریافت غرامت جنگ تصمیم گرفته است؟! 

 

 

 

 

 

! دولتی که مردم محور است و خود را خدمتگذار مردم میداند، خیلی از مواقع با مخفی کاری تصمیم گیری میکند!و البته شگفتی بیشترآنجاست که ما  باید پیگیر منافع، فلسطین و لبنان و ونزوئلا و بولیوی و بوسنی و کاستاریکا و سریلانکا و ... باشیم اما حق پیگیری حقوق مسلم خود را نداریم! 

 

 

 

 

یک سوال  دیگر ؟! 

 

 

 

 طبق دو معاهده رسمی فیمابین ایران و شوروی سابق در دهه 1920 و 1940 سهم ایران و شوروی سابق از حقوق و کلیه منافع دریای خزر، مساوی و مشترک است.همچنان که معاهدات و حقوق بین الملل و منطق ایجاب می کرد در سال 1991 کشورهای تازه استقلال یافته شوروی سابق، به مجامع جهانی اعلام نمودند کشورهایشان به کلیه معاهدات و تفاهمنامه های فیمابین با سایر کشورها پایبند است.لذا 4 کشور ترکمنستان، قزاقستان، روسیه و آذربایجان ، به دلخواه خودشان ، مختار به تقسیم منافع دریای خزر، از سهم 50 درصدی شوروی سابق بودند. 

 

 

 

 

 اما جایگاه بین المللی و قدرت چانه زنی ایران در سالهای اخیر چنان تنزل یافته  و اوامر و دستورات سران کرملین ( روسیه)  ما را به جایی برد که سران ایران حاضر شدند بر سر 50 درصد سهم قطعی و قانونی خود در دریای خزر بر سر میز مذاکره بنشینند. 

 

 

 

در اجلاسی که به دلیل حضور شخص ولادیمیر پوتین(رییس جمهور وقت روسیه) با ذوق زدگی زائدالوصف ایران در تهران برگزار شد، به جایی رسیدیم که در عین ناباوری سهم ایران از منافع رو و زیر زمینی خزر 3/11 (یازده و سه دهم ) تعیین شد! 

 

 

 

پنجاه درصد کجا و یازده درصد کجا ؟! 

 

 

 

وقتی این مساله با واکنش شدید نخبگان و مردم مواجه شد ، وزیر خارجه دولت نهم در مراسم عید غدیر در میان کارکنان وزارت خارجه اعلام کرد:" این یک جنجال است . این را بدانید حق ایران از رژیم حقوقی دریای خزر هیچگاه در طول تاریخ بیش از 11 ( یازده)درصد نبوده است! 

 

 

 

"کار به جایی رسید که  کاظم جلالی (عضو و مخبر کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس) اعلام کرد: "اگر ما به سهم 20 درصدی از خزر برسیم برای ما یک پیروزی خواهد بود . 

 

 

 

"جالب است اجلاس اخیر برای تعیین رژیم حقوقی دریای خزر اینبار در قزاقستان و بدون دعوت از ایران انجام شد.و هم اکنون چندسال است به جایی رسیدیم که کشور آذربایجان نفت را ، و کشور ترکمنستان گاز را از زیر آب و خاک خارج می کند اما ما نمی توانیم دم بر آوریم. ( صحت این گفته را می توانید از هر کارشناس مستقل نفت و گاز جویا شوید.)  

 

 

 

وقتی کشور آذربایجان (که ایران خود را متعهد به ارسال کمکهای انسان دوستانه کمیته امداد امام به محرومان آن کشور می داند) ایران را از کنسرسیوم استخراج نفت در سواحل مشترک آذربایجان و ایران اخراج کرد ، سخت ترین و تندترین واکنش ایران این بود که وزیر خارجه ایران این مساله را صرفا " کار بد " توصیف کرد و هیچ اقدام حقوقی برای استیفای حق مسلم ایران از منافع خزر انجام نشد. 

 

 

 

 

ای کاش به جای روسیه ، آمریکا در ساحل خزر بود . 

 

 

 چون مسئولین ایران فقط می توانند در مقابل آمریکا و اسراییل چنگ و دندان نشان داده و در مقابل سایر کشورها کلاه ایران پشم ندارد. در واقع تئوری و دکترین اصلی جمهوری اسلامی این است به همه کشورها باید باج داد تا به آمریکا باج نداد. حال آیا جملات مسئولین جمهوری اسلامی درباره کوتاه نیامدن از حقوق ملت ایران، صحت دارد؟ شما هم روی این سئوالها و  سوالای مشابه فکر کنید

نظرات 6 + ارسال نظر
جواد ارجمند_mba شنبه 27 شهریور 1389 ساعت 00:30

با سلام
خدا پدر و مادر شما رو براتون نگه داره و اگر در قید حیات نیستند بیامرزاند، یک نفر پیدا شد که حرف دل منو هم بزنه
حالا دوستان شما من متهم کنند که از آمریکا باج میگیرم
به خدا آدم باید یه ذره شعور و سیاست داشته باشه
البته این خبر برای 4 هفته پیش بوده
با تشکر از پست عبرت آموزتون

حامد ؛ نرم افزار شنبه 27 شهریور 1389 ساعت 00:50

با شما موافقم
وقتی آمریکا و اسراییل کوچکترین عملی انجام مدهند سخت ترین عکس المل ها را نشان میدهند و لی در مقابل قدرت هایی به مراتب کوچک تر این چنین واکنش نشان میدهند .

"در واقع تئوری و دکترین اصلی جمهوری اسلامی این است به همه کشورها باید باج داد تا به آمریکا باج نداد."
این جمله شما واقعیتی انکار ناپذیر و تاسف بار است

جواد ارجمند_mba شنبه 27 شهریور 1389 ساعت 05:33

با سلام
مایه بسیار خوشحالی است که حامیان نظام "گوش می کنند" و "فکر می کنند" دقیقا" این همان چیزی است که ما دوستاران ایران و همه ایرانیان ( چه موافق و چه مخالف ) می خواهند.

حامد ؛ نرم افزار شنبه 27 شهریور 1389 ساعت 12:14

جواد عزیز اگه تیکه ت به من بود که:
بنده هیچ وقت از ظلم دفاع نمیکنم . اصلا دلیلی ندارد . منتها اگر مظلومی ببینم چه داخل نظام چه خارج نظام از آن دفاع میکنم . هیچ وقت بار گناه ظالمی را با دفاع از او نمیپذیرم زیرا تا اندکی دیگر در این دنیا نخواهم بود .
در ضمن من طرف دار این دولت نیستم زیرا آقای رئیس جمهور را فردی بیتدبیر در امور سیاسی میدانم هر چند ایشان فردی زحمت کش و طرف دار محرومین است . و البته آقای موسوی را تحت هیچ شرایطی قبول ندارم .هر چند از آقای خامنه ای دفاع میکنم زیرا ایشان را مظلوم یافتم که حق را جا به جا نکرد اگر میکرد ..

محمدحسین باقری شنبه 27 شهریور 1389 ساعت 12:58

چطوری نتیجه گرفتیم که قضیه عراق باج دادنه ؟

بیانات در دیدار اعضاى مجلس خبرگان ر یکشنبه 28 شهریور 1389 ساعت 12:05

این طرف نسبت به سه دهه‌ى قبلى قوى‌تر شده است، مجرب‌تر شده است، آگاه‌تر شده است، دستهاى بازترى پیدا کرده است و متقابلاً دشمن ضعیف‌تر شده است. یک روز همه‌ى دنیاى مستکبر، مجتمعاً علیه ایران بودند. یعنى واقعاً یک نقطه‌ى استراحتگاه وجود نداشت. در دهه‌ى اول انقلاب اینجور بود دیگر. شوروى یک قدرتى بود که فقط یک کشور که نبود، یک مجموعه‌ى عظیم از کشورها بود که مرکز، اینجا و در روسیه‌ى امروز بود؛ اروپاى شرقى متعلق به اینها بود، غالب کشورهاى آفریقائى و آمریکاى لاتین با اینها بودند و در آسیا بسیارى از اینها حساب میبردند. اینها علیه جمهورى اسلامى بودند. ما آن وقت براى یک سلاح متعارف به هیچ جا نمیتوانستیم مراجعه کنیم؛ یعنى هیچ کشورى در دنیا نبود که یک سلاح متعارف - مثلاً فرض کنید تانک - را بیست تا، سى تا اگر میخواستیم، به ما بفروشند. من همان وقت زمان ریاست جمهورىِ خودم، سفرى کردم به یوگسلاوى، که على‌الظاهر خیلى هم ما را تحویل گرفتند و احترام کردند و به‌به و چه‌چه هم کردند؛ اما هرچه اصرار کردیم، اینها حاضر نشدند به ما همین سلاحهاى متعارف را بدهند. با اینکه یوگسلاوى جزو کشورهاى مستقل بود، نه جزو غرب بود، نه جزو بلوک شرق بود؛ اما در عین حال حاضر نشدند. دیگران که خب، جاى خود دارند.

آن طرف هم بلوک غرب بود؛ آمریکا بود، اروپا بود، همین فرانسه‌ى امروز که حالا تبلیغات علیه ما میکنند و حرف علیه ما میزنند، آن روز «میراژ» علیه ما میفرستادند، «سوپر اتاندارد» علیه ما میدادند؛ یعنى حمله‌ى آن روزِ این کشورها علیه ما از حالا خیلى بیشتر بود. امروز آلمانها فرض کنید که یک حرفى در تبلیغاتشان - صدر اعظمشان یا دیگرى - میزند؛ آن روز سلاح شیمیائى به صدام میدادند، کارخانه‌ى سلاح شیمیائى برایش درست میکردند؛ یعنى دشمنى‌ها آن روز عملى‌تر و فعالتر بود.

امروز، این حرفها نیست، این خبرها نیست؛ یعنى نمیتوانند، زمینه‌اى براى آنها وجود ندارد، نه اینکه امروز نجیب‌تر شده‌اند، بهتر شده‌اند؛ نه، مى‌بینند که نمیشود کارى‌اش کرد؛ یعنى این حجم عظیم، روزبه‌روز پرمغزتر هم شده، قوى‌تر هم شده.

۲۵/۶/۸۹

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد