قرآن عمله یا ورقه؟

یه روز یه عده اومدن قرآن کردن سر نیزه ها و گفتن ما مسلمونیم!

من اون روز باور کردم و گول خوردم و قرآن ناطق رو گذاشتم کنار اما امروز باور دارم که مسلمونی به قرآن سر نیزه کردن نیست!

یه روز دیگه یکی اومد قرآن به آتیش کشید، منم محکومش کردم و میکنم، اما کیه که پیدا بشه منو محکوم کنه!

تو دنیایی که جاهل ِ به قرآن به صرف سوزوندن کتاب آسمانی ای که از دید خودش، چند برگ خرافات منحرف کنندست، به مرگ محکوم میشه، منی که جاهل به قرآن نیستم و از دیدم قرآن کتاب آسمانیه و هزار بار با عملم سوزوندمشو و بهش خندیدم، به چی باید محکوم بشم!؟

اگه چهار تا آدم مثل ِ مالک ِ علی پیدا میشدن، بهشون حق میدادم که سر اون کشیش رو گوش تا گوش ببرن، اما من چیکاره ی قرآنم که صدام دربیاد؟

تو دوره ای که مدرسان و شیفتگان ِ قرآن، حافظان و مریدان ِ قرآن، واسه تحقق خواسته هاشون، توهمات ذهنشون رو به قرآن ربط میدن، تو روزگاری که قرآن شده ابزار تجارت آقایون و وسیله ی مشروعیت بخشی به حکومت های غیرقرآنی، چی شده که همه گیر دادن به یه کشیش که فقط عمل ِ مریدان ِ قرآن رو آینه وار به تصویر کشیده؟

قرآن عمله یا ورقه؟  اگه ورقه که ورق سوزندنی هست و آخرش میسوزه، مثل لیوان که هرکاریش کنیم، آخر یه روزی میشکنه! اما اگه عمله، بهتره اونایی که خودشون رو قرآن ِ ناطق زمونه میدونن، به جای خروشیدن واسه چهار تا مدعی ِ کفر، به وضع اسف بار منافقین ِ قرآن به دست ِ مملکت خودشون برسن!