یکی بود یکی نبود
یه رئیس جمهوری بود که به شدت مورد احترام روسای سایر قوا بود
در دوران اون به شدت برای هنرمندان ارزش قائل بودند
البته نه هر هنرمندی !
ایشون در کنار همه مردم ایران بود بی تکلف و راحت
به طوری که حتی مخالفینش هم از این همه آزادی در تعجب بودند
به این ترتیب ایشون کاملا در کشور احساس پیروزی میکرد
و همیشه مورد تائید اطرافیان بود
اما نمیدونم چرا بعضی ها فکر میکردند که ایشون داره از یکی تقلید میکنه
و از اون بدتر بعضیها فکر میکردند که فرد دیگری پشت پرده است
قشنگ بود.در عین حال تلخ.
بسیار جالب بود! مرسی
اون عکس مربوط به "احترام" خیلی جالبه !
اون قسمت ِ "نه هر هنرمندی" واقعا تاسف آور هست!
البته نپرداختن به هنر و هنرمند فقط اختصاص به دولت ندارد. ما کلا مردم قدرنشناسی هستیم!
هیچ نیروئی قویتر از میل به آزادی نیست.