من به خوبی یک دورنمای روشنی از مملکت میبینم که در آن ملتی آزاده، مرفه، خوشبخت و ثروتمند زندگی می کنند، من مردمی را میبینم که پیشرفت سریع آنها سایر ملل را به تعجب انداخته است.
اگر همه با هم همت{سال همت مضاعف، کار مضاعف} به خرج دهند و اگر همه با هم کوشش کنند برای رسیدن به این کاخ سعادت حداکثر 20 سال{سند چشم انداز 20 ساله} بیشتر نمانده است، زیرا ما قسمت عمده راهها و نشیب و فرازها را پیموده ایم.
از سخنان شاهنشاه در جلسه هیئت دولت - 3 آبان 1338
برگزیده ای از نوشته ها و سخنان شاهنشاه آریا مهر
نشریه کتابخانه پهلوی - چاپخانه بانک ملی ایران
تاریخ انتشار چاپ اول: 25 شهریورماه 1347
20 سال بعد ولی انقلاب شد، نه از نوع سفیدش، از نوع انفجار نوری ها!
این حرفها را شاه ایران 50 سال پیش بر زبان رانده اما هنوز تازگی دارد، چون هنوز تکراری است!
تاریخ پیوسته در حال تکرار است و تکرار٬ دریغ از ما که درس آموزیم ز او و پیوسته چشم خود را بسته٬ افکار خود را در سر تکرار کرده و همچون نابینایان به پیش میرویم...
و این شود سرنوشتمان...
به نظر من که کشور در حال پیشرفت هست
البته در زمان شاه هم کشور در حال پیشرفت بود
البته منظور من در تمامی زمینه ها نیست
در حوزه اخلاق و پیروی از قانون و فساد در حال پس رفت است .
از نظر فرهنگی پیشرفت خاصی نکردیم
در حوزه تهمت و دروغ گویی که دیگه کولاک کردیم
به نظر من عمده مشکل کشور ما رعایت نکردن کامل قانون است .
به هر حال جالب مقایسه کردین
موفق باشید
تکراری که آره اما اون ادعاها از دهن یه آدم بیدین درومد اما این یکی ....
به نظر من تکراری نیست چون به واقع حرف های ایشان عملی شد و تعجب ملل باعث شد انقلابی بیهوده شکل بگیرد(با حمایت پشت پرده همان ملل)که توسط هیچ یک از پارامتر های شکل گیری انقلاب قابل توصیف نباشد . زیرا آن ملل پیشرفت ایران را به سود خود نمی دیدند و نمی بینند ...
کسانی که خود را حاکم بر مردم می دانند، هر از گاهی سخنانی برای تزریق امید به اینکه روزی می رسد آن نوید خوشبختی که تو سرت را بر بالش بگذاری
اما به عمل که می رسد، آش همان آش است و کاسه همان کاسه
پهلوی خدمات و ظلمهایی به یادگار گذاشت و مال و اعتقادات مردم را نشانه گرفت
که مردم تاب ماندنش را نیاوردند.
وای از روزی که حاکمین امروز پاس آنهمه خونی که مردم ما دادند را ندانند و به خودکامگی و چپاول دین، اندیشه و جان مردم بپردازند ...
تاریخ آئینه ی عبرت است
مقایسه ی جالبی بود