گم نشد آواز خوان پیر ما

او صدای زندگی مردم است

تازه او این روزها پیدا شده

در دل ما تازه حالا  جا شده

گم نشد آواز خوان پیر ما

گم نشد آخر به زیر دست وپا
تازه او این روزها پیدا شده
در دل ما تازه حالا  جا شده
چشمه ای جوشان و رودی جاری است
ربنایش عامل بیداری است
ربنایش راز و رمز دیگر است
از همه او یک سر وگردن سر است
او کنار ماست اصلاً دور نیست
پیر ما یک ذرّه هم مغرور نیست
او صدای زندگی مردم است *
او برای چشمهامان مردم است
دیو جهل از صوت او در دلهره
بهر او شد ربنایش چون خوره
از سر سوز است های وهوی او
عاشقان حق مرید کوی او
او نبوده وامدار شیخ و شاب
بوده راه و رسمش از عهد شباب
گر که نازد ، ناز او را می خریم
باز هم آواز او را می خریم
یا خدایا یا خدایا می کنیم
روزه را با صوت او وا می کنیم

بشنو از «جاوید» تنها یک سخن
در کنار باز هرگز پر نزن
این قلمرو جایگاه پشّه نیست
خود بگو حالا ،(فلان ِزرد) کیست؟
..............

*به قول عبدالجبار کاکایی

شاعر : محمد جاوید