شب نیمه شعبان است و عالم خوشحال و امام زمان گریان

امشب موقع نماز مغرب توی خیابون داشتم قدم می زدم

خیلی برام جالب بود اینهمه مردم رنگ مختلف داشتند

این همه میگن مردم دین گریز شدند

ولی امشب دیدم به چشمانم که این مردمی که می گویند دین گریزند چگونه شب تولد امام زمانشون به خیابونا ریختند و همه چی راست چه چپ چه مخالف چه موافق همه یک رنگ تولد امام زمانشونو با چه شوری جشن گرفتند

یکی شیرینی میداد

یکی شربت

هرکی به جوری می خواست توی شادیه این شب شریک باشه

کفتم آقا این همه مرید داره پس چرا می گن غریبه و ظهور نمی کنه؟

ولی ...

دیدم که موقع اذان است و بلندگوی مسجد اذان میگه ولی هیچکسی توجهی نداره ریاد

یکی صدای بلندگوهاشو زیاد می کنه که فقط صدای اون چیزیو که می خواد بشنوه

یکی مسیرشو کج می کنه

و یکی سری هستن که با صدای اذان به سمت مسجد میان

آره شاید درست بگن

شایدم نه

حب امام زمان رو همه داریم

ولی گویا یه سری راه و گم کردند

جشن و به نمازشون ارجح می دونستند

موقع برگشتن

دیدم توی بعضی کوچه ها

یکی ضبط به چه گندکی آورده توی خیابون

به هوای شب جشن

آهنگ گذاشته و

یه شریجوون وسط خیابون

میزنندو می رقصند

و یه سری هم اطراف خیابون جمع شدند و با موبایل فیلم می گیرند

تازه اونجا بود که فهمیدم که چرا میگند که آقا غریبه

اونجا بود که یاد حرف یکی از بزرگان افتادم

که گفت

آقا امام زمان خیلی غریبه و به غربت خودش گریه میکنه

و یکی از شبهایی که همه شادند و او در آن شب گریانترین انسان به خلق است شب نیمه شعبان است

امشب تازه معنی این حرف رو فهمیدم

که به نام امام زمان در شب میلادش که همه عالم شادند

ما به بهانه ی میلادش چه گناهانی میکنیم و جز خون بر دلش هیچ نمی کنیم

به راستی که آقا هنوز هم که هنوز است غریبی