همان سنگری که بیشک همهی ما خاطرات بسیاری از آن داریم...
چه روزها که از مقابلش رد شده و آن حس نوستالوژیک همه وجودمان را فرا گرفته
ما را برده تا اوج آزادی
پاسداشت حقوق بشری
ژرفای دانش، و مهیب نقد...
چه ۱۶ آذرها که در برش جمع نشده و فریاد آزادی سر می دادیم
بی شک این مظهر آزادی و آزادگی تا ابد نیز پای برجا معمارش را نیز پاس خواهد داشت
گرچه با هجمههای بیامان سیه دلان تاریک فکرش...
کوروش فرزامی را میگویم، آن طراح این سنگر پایدار که امروز از میانمان رفت...
یادش گرامی، میراثش پاینده باد...
یادش گرامی، میراثش پاینده باد...
چه روزها که از مقابلش رد شده ام و نماد پر گشودن واوج گرفتن را نظاره گر بوده ام دراین بنای شکوهمندو با هر بار دیدنش امید وار تر شده ٬ برای گشودن بالهای خود ...یادش گرامیست چون میراثش پاینده است ومیراثش پاینده است چون نمادی از آزادیست.
خدا رحمت کند او را....
--------------------------
خوشحالم از دیدن اسم تو در همکلاسی!
پیروز و پایدار باشی!