همکلاسی تعطیل بود دیروز، حرفی نداشت کسی برای گفتن!
همه همدرد یک دوست بودند و بس، همکلاسی مرده بود گویی!
نه نه! همکلاسی زنده است نه به متن ها، بازدید یا چند کد و تصویر
همکلاسی زنده است تا همدردی زنده است...
همکلاسی یک وبلاگ نیست، وبلاگ فقط پرتویی از آن است،
همکلاسی در اصل، محبت ِ میان دوستان است!
پس فدای دوستی ها باد، همه اجزای این وبلاگ...
که به دوستی زنده است تار و پود این وبلاگ!
دیشب وقتی به خانه برگشتم و دیدم فوت پدر یکی از دوستانمان همکلاسی را در سکون و سکوت فرا برده، و همه همکلاسی شده دو متن و چند نظر برای همدردی، جدا لذت بردم، فکر کردم و دیدم اسم این سکون و سکوت نیست، اصل حیات همین است و بس!
---------------------------------------
برای کیارش عزیز، آرزوی صبر دارم...
خدا رحمت کند پدرش را که ندیدیم او را ولی پیدا بود در چهره ی گرامی فرزندش!
به دوستی زنده است تار و پود این وبلاگ .....
به دوستی زنده است تار و پود این وبلاگ .....
به دوستی....
حرفها همه تو نظرات یود.
دنیا دنیا حرف بئد داخل همون دو پست.
واقعا به دوستی زنده است تار و پود این وبلاگ
کاملاْ درسته. گل گفتی حمید جان.
زنده باد دوستی های بی ریا
همکلاسی در اصل، محبت ِ میان دوستان است!
دو سال پیش یکی از عزیز ترین دوستام مشکل خونی براش پیش اومد. اون لحظه بود که همه بچه های مدرسه دیدم چقدر به این دوست نزدیکیم واقعا مثل یک بدن بودیم.
ولی کاش زود تر میفهمیدیم.
همکلاسی هم همین رو اثبات کرد.
فهمیدیم همکلاسی فقط جای سیاست و دعوا و طنز اخبار نیست. چیزی که این وبلاگ یا هر وبلاگ گروهی رو میسازه دوستی و محبتش اعضا هست.
"به دوستی زنده است تار و پود این وبلاگ!"
ولی ای کاش .... ای کاش موقعی دیگر به این جمله میرسیدیم.
----------------------
ممنون از پست خوبت حمید عزیز
موفق و سبز و سربلند باشی