KNToosi.in - همکلاســــی

وبلاگ گروهی دانشجویان ِ دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

KNToosi.in - همکلاســــی

وبلاگ گروهی دانشجویان ِ دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

در هفتمین شب مراسم تئاتر به مناسبت تقدیر از هنرمندان بی ادعا


در هفتمین شب مراسم تئاتر به


مناسبت تقدیر از هنرمندان بی ادعا


نفر اول جایزه


خود را هدیه کرد.


حدود ساعت 18 وارد سالن اصلی تئاتر شهر شدم.


امروز شنبه ، یازدهم اردیبهشت ماه سال 89 است.


این روز برای اهالی تئاتر ، روز بسیار پرهیجانی است
چرا که قرار است بهترین بازیگران سال تئاتر ایران
معرفی شوند.

کارگردان جشن هفتمین شب بازیگر ، بهرام
سروری نژاد ، بسیار فعال و پرجنب و جوش در حال
بررسی های نهایی کار می باشد. جالب آنکه وی
عوامل گروه را به خونسردی دعوت کرده و از آنها می
خواهد که استرس نداشته باشند اما خودش سرشار
از استرس و هیجان می باشد. در گوشه ای از سالن،
الهام پاوه نژاد ، که به عنوان مجری در این مراسم
حضور دارد ، مطالبی را که قرار است در مراسم بخواند ،
مرور می کند.

سالن اصلی تئاتر شهر این روزها میزبان نمایش
« پروفسور بوبوس »به کارگردانی « آتیلا پسیانی »
است. به همین دلیل دکور این کار روی سن وجود
داشته و عوامل برگزاری جشن ، تصمیم گرفتند که
دست به آنها نزده و از همان دکور به عنوان دکور جشن
استفاده کردند. تخته های بزرگ سفید که تو در تو
هستند به همراه یک تخته عریض و بزرگ که از روی
سن وارد جایگاه تماشاگران شده است ، دکور ساده
نمایش « پروفسور بوبوس » می باشد. عوامل برگزاری
تنها برای گروه موسیقی جایگاه خاصی را درست کرده
بودند.

در سمت راست صحنه ، یک صندلی قدیمی و یک
میز قرار داشت که بر روی آن شمعدانی طلایی رنگ
با شمع های صورتی به چشم می خورد. چهار عکس از
چهار هنرمند پیشکسوتی که به تازگی از میان ما رفته
 اند نیز در آن قسمت صحنه دیده می شد.
از کارگردان این مراسم می پرسم که فیلمهای
ویدئویی به چه صورت و در کجا پخش خواهد شد؟
وی در جواب توضیح می دهد که از همان تخته های
سفید استفاده کرده و با یک ویدئو پروژکتور روی آن ،
تصاویر را به نمایش در می آوریم.

چهار ردیف در صندلی های وسط برای مهمانهای
ویژه و کاندیداهای برگزیده قرار داده بودند.برای من
سوال بود که مهمانها برای اینکه به سن وارد شوند،
چه کاری می خواهند انجام دهند؟ یکی از عوامل
توضیح می دهد که از همان تخته بزرگی که از سن به
داخل تماشاگران کشیده شده است ، برای رفت و آمد
مهمانها استفاده می کنیم.

به تدریج سالن مشغول پرشدن است و رفته رفته
به شروع مراسم نزدیک می شویم. در ابتدای مراسم
ثریا قاسمی ، شمعهای هفتمین شب تئاتر را روشن کرده
و حضار محترم به احترام
کرم رضایی ، حمیده خیرآبادی ،
کیومرث ملک مطیعی و محمود بنفشه خواه
یک دقیقه
سکوت کردند.

« تئاتر قدرت نشاندن لبخند بر لب ما یا سرازیر
کردن اشک بر گونه ما را دارد اما همچنان نیز می تواند
ما را به تفکر و واکنش وادار کند ». این جمله گوشه ای از
پیام « جودی دنچ » بازیگر انگلیسی ، به مناسبت روز
جهانی تئاتر سال 2010 نوشته شده است که توسط
ثریا قاسمی قرائت شد.



در ادامه مراسم فرزانه کابلی به اجرای حرکات
نمایشی پرداخت و سپس بیانیه انجمن بازیگران خانه
تئاتر توسط کاظم هژیر آزاد قرائت شد. پس از این
نوبت به تقدیر از هنرمندان پیشکسوت عرصه تئاتر
رسید.ولی الله شیراندامی ، فریماه فرجامی ،مهین
شهابی و پرویز بهرام هنرمندانی بودند که در این
مراسم از آنها تقدیر به عمل امد. در ادامه مراسم با
حضور دو نماینده از شرکت پست و عزت الله انتظامی،
از تمبر روز جهانی تئاتر رونمایی شد.

اجرای قطعات موسیقی مختلف از دیگر برنامه
های این مراسم بود و سپس نوبت به اجرای مراسم
پایانی و اهدای جایزه به هنرمندان برگزیده رسید.

در بخش آقایان رتبه سوم به جواد نمکی ، رتبه
دوم به علی سرابی و رتبه اول به حمیدرضا آذرنگ
اختصاص یافت که اذرنگ جایزه خود را به علی سرابی
تقدیم کرد.


در بخش بانوان نیز خانمها ریما رامین فر ، پانته آ
پناهی و الهام جعفر نژاد
به ترتیب حائز عناوین اول تا
سوم شدند.

خارج از متن :

گر چه این مراسم بدون تأخیر و سخنرانی برگزار
شد اما اجرای آن حدود 3 ساعت به طول انجامید.

این برنامه با عنوان « شب بازیگر » برگزار شد اما
بهتر بود اسم آنرا به « شب موسیقی » تغییر می دادند
چرا که در این برنامه 5 قطعه مختلف موسیقی به اجرا
درآمد.

در پایان برنامه هر یک از کاندیداها ، لیوانی را
با تصویر خودشان از مسئولان برگزاری دریافت
کردند.


داوود رشیدی ، امیر جعفری ، رویا تیموریان ،
مسعود رایگان ، گوهر خیراندیش ، منیژه محامدی ،
پیام دهکردی و هدایت هاشمی از جمله هنرمندان
حاضر در این برنامه بودند.



 


با دشمن طوری معامله کن که اگر کار به معامله کشید ، ظفر تو را باشد. ×افلاطون



گزارش از : هادی نصیری

نظرات 1 + ارسال نظر
سپیده شیخ الاسلامی شنبه 25 اردیبهشت 1389 ساعت 14:48

کاش وقتی زنده بودندبیشتربه یادشان بودیم!

ای کاش . اما شما هم مثل بقیه دوستان کم پیدا شدید در همکلاسیا ! (:
بسیار سپاسگزارم از شما.لطف کردید.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد