KNToosi.in - همکلاســــی

وبلاگ گروهی دانشجویان ِ دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

KNToosi.in - همکلاســــی

وبلاگ گروهی دانشجویان ِ دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

سوال فوتبالی فردوسی پور از رهبر انقلاب

 ایشان که بعداً پیش من آمد، گفتم به پاداش آن گل ، پیشانى شما را می‏بوسم و بوسیدم.

سوال فوتبالی فردوسی پور از رهبر انقلاب

 در چند روز اخیر تو خبرگزاری های مختلفی چشمم به این مطلب جالب افتاد . اگر چه مطلب قدیمیه و این سوال مربوط به سال 1377 هستش اما خاطره بازی ایران و آمریکا و گل معروف حمید استیلی به قدری شیرین و جذابه که یادآوریش برای همه ما یه جور غرور ملی رو زنده می کنه .

اما نکته جالب این مطلب نظر مقام معظم رهبری راجع به این موضوعه . با خودم گفتم بد نیست شما کاربرای خوب انجمنی هم از این مطلب بهره لازم رو ببرین .

با سلام خدمت حضرت‏عالى، و تشکر از این که وقتتان را در اختیار ما نمایندگان نسل جوان قرار دادید. جناب آقاى خامنه ‏اى! با توجه به این که جامعه‏ى ما یک جامعه‏ى جوان است و این‏طور که به نظر مى‏رسد، خوشبختانه تفریح اول جوانان ما در حال حاضر ورزش کردن یا تعقیب کردن امر ورزش به ‏طور جدى است، و چون جوانان ما به هر حال دوست دارند با ابعاد شخصیتى رهبرشان بیشتر آشنا بشوند، سؤال من این است که آیا شما در برنامه‏هاى روزانه‏ى خودتان فرصت می کنید که به تماشاى برنامه‏ هاى ورزشى تلویزیون بپردازید؟ سؤال دیگر این که - حالا چون آقاى استیلى هم در این جا حضور دارند - به هر حال همه دوست دارند بدانند که وقتى آقاى استیلى آن گل قشنگ را وارد دروازه‏ى تیم امریکا کرد، شما چه احساسى داشتید، وچه شد که بعد از آن بازى، آن پیام را انشاء کردید؟

پاسخ رهبرمعظم انقلاب: ایشان که بعداً پیش من آمد، گفتم به پاداش آن گل ، پیشانى شما را می‏بوسم و بوسیدم.


متأسفانه من خیلى فرصت نمی ‏کنم برنامه‏هاى ورزشى تلویزیون را تماشا کنم؛ خیلى بندرت اتفاق مى‏افتد. از طرفى هم چون بیشتر ورزشهایى که پخش مى‏شود، فوتبال است، من هم در فوتبال هیچ سررشته‏یى ندارم و در جوانى هم فوتبال بازى نمى‏کردم؛ والیبال بازى مى‏کردم.

در عین حال، آن شبى که بازى ایران و امریکا بود، من آن بازى را نگاه کردم. البته حقیقتش این است که آن شب هم نمى‏خواستم نگاه کنم ؛ چون دیروقت بود و وقت خواب من بود؛ لیکن همین‏طور که نشسته بودم، روشن کردم و ناگهان با گل ایشان مواجه شدیم و دیگر خواب از سرم رفت و نشستم تا آخر بازى را تماشا کردم!

 

 


 

اما علت این که من آن پیام را دادم. این آقایان وقتى که پیش من آمدند، مفصل با آنها صحبت کردم؛ که البته گزارش آن دیدار پخش نشد و مردم از محتواى آن ملاقاتى که با این جوانان داشتم، مطلع نشدند؛ اما حالا من چند جمله‏اش را به شما مى‏گویم. قبل از آن دیدار - شاید چند هفته، و یا یک ماه و یا بیشتر - رسانه‏هاى وابسته به امپراتورى رسانه‏یى خبرى روى این بازى تبلیغ مى‏کردند که این بازى، بازى سیاسى است! با این که همه مى‏گویند فوتبال و ورزش، سیاسى نیست، اما در آن موقع همه تبلیغ مى‏کردند که این یک بازى سیاسى است! از این کار، دو هدف مورد نظرشان بود:

یکى مسأله‏ى تعامل ایرانى، امریکایى در این بازى بود - من نمى‏دانم شماها چه‏قدر مطلع بودید؛ ولى ما که در جریان خبرهاى خارجى و گفتارهاى رادیوهاى گوناگون دنیا قرار مى‏گیریم، مى‏دیدیم از این مسأله پُر است - و دوم این که پیش‏بینى‏هاى عمده، بخصوص از طرف خود امریکاییها، ولو صریحاً هم اظهار نمى‏کردند، ولى از بیاناتشان معلوم بود، این بود که ایران گل خواهد خورد؛ نه این که گل خواهد زد. و در یک موقعیت ویژه، رئیس‏جمهور امریکا هم مى‏آمد و از موضع اقتدار و بزرگ‏منشى و بزرگوارى، یک پیام هم مى‏داد که بله، حالا گل را به شما زدیم، اما بالاخره بیایید دست دوستى هم به هم بدهیم! بنابود آن شب پیام رئیس جمهور امریکا از تلویزیون سراسرى پخش شود.


این گل و بعد دنباله‏ى بازى‏یى که بچه‏هاى عزیزمان ادامه دادند، قضایا را صد و هشتاد درجه تغییر جهت داد و حقیقتاً مظهرى شد از وضعیت ملت ایران در مقابل امریکا. این که من در آن پیام گفتم «مظهر» است، نمى‏خواستم بگویم که این آقا به خاطر جنبه‏ى سیاسى گل‏زده؛ نه، ایشان بازى فوتبال مى‏کند، ماهر است، با تکنیک آشناست، از حریفش قویتر است و گل را زده است. هرکسى هم جاى ایشان بود، این گل را مى‏زد؛ هرکسى هم جاى او بود، آن گل را مى‏خورد . بنابراین، بحث این نبود که این گل به‏خاطر مسأله‏ى سیاسى زده شده؛ اما این گل هویت سیاسى‏یى را که در دنیا به این بازى داده بودند، بکلى به عکس خواست آنها عوض کرد و من از این موقعیت حداکثر استفاده را کردم. البته آنها هم خیلى عصبانى شدند و بعد هم همان عناصر امپراتورى خبرى دنیا گفتند که فلانى فوتبال را سیاسى کرد! نگفتند که ما چند هفته است که داریم خودمان این بازى را سیاسى مى‏کنیم!

دیدار با جوانان منتخب/1377

 

منبع:جهان نیوز 

نظرات 8 + ارسال نظر
نسرین چهارشنبه 22 اردیبهشت 1389 ساعت 21:45

اه اه اه
نفرت انگیز



























خسته نباشید
توصیه میکنم ترک بکنید .....

یوسف حیدرزاده مقدم کامپیوتر چهارشنبه 22 اردیبهشت 1389 ساعت 22:24

خطاب به نسرین خانم.اه چی؟اه که چی؟اصلا اه در مورد چی؟

تشکر

نسرین پنج‌شنبه 23 اردیبهشت 1389 ساعت 11:42

اه به یکی که همه می شناسنش

حمید توکلی پنج‌شنبه 23 اردیبهشت 1389 ساعت 17:00

چنانچه کسی به جناب آیت الله خامنه ای انتقادی دارد، در مورد ایشان متن منتشر کرده و انتقاد خویش را مطرح سازد، قطعا نقد ها اثبات دوستی هاست اما توهین کردن شایسته ی محیط همکلاسی نیست!
پایدار و پیروز باشید!

ممنون

IT پنج‌شنبه 23 اردیبهشت 1389 ساعت 17:45

من هم کاملا با نظر آقای توکلی موافقم.

[ بدون نام ] پنج‌شنبه 23 اردیبهشت 1389 ساعت 17:55

ندا جمعه 24 اردیبهشت 1389 ساعت 06:03

آره من یه انتقاد دارم
و اینکه اگه کمتر آدم بکشه بهتره

رضا جمعه 24 اردیبهشت 1389 ساعت 07:08

این ندا بالاییه همون بازیگر تئاتر ندا آقا سلطانه؟
خیلی قشنگ بازی کرد دمش گرم. ولی حیف مثل آخر فیلم های سینمایی هالیوودی نقش اول فیلم سقط شد با این تفاوت که واقعا مرد.

دمت گرم عباس جون
به کوری این ندا های رسوا شده بنویس. قلم را هنوز از دستمان نگرفته اند بنویس.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد