مدل های سربازی

               و من خودم را این گونه توجیه می کنم که نه تنها

                   ثروت الزاماً فرهنگ نمی آورد بلکه مدرک هم الزاماً
                                     فرهنگ نمی آورد.

سالها پیش در صحبت های یکی از دوستانم
که از آموزش سربازی امده بود، به نکته جالبی
برخوردم. او می گفت دوران سربازی از این جهت
که ظاهر آدم ها تا حد ممکن یکدست است ، شباهت
زیادی به دوران حج دارد؛ آدم ها فارغ از مارک و
جنس لباس و مدل مو و فارغ از هر گونه مد ، فقط و
فقط به وظیفه ای که دارند می اندیشند.
دو سال پیش وقتی یکی از آشنایان هم دوران سربازی خودش
را می گذراند ، همین ها را می گفت و من به حرف دوستم بیشتر
رسیدم.اما یک چیز پشت این حقیقت من را اذیت می کرد؛
گروه 350 نفره ای که دوستم هم جز آن ها بود، بنا بر شرایطی
 با دلایلی و شرایطی خاص دوران آموزشی را سپری
می کنند ؛ بچه هایی از سراسر ایران و با مدارک
تحصیلی کارشناسی ارشد و دکترا.
برخورد فرماندهان و ارشدها با آن ها چیزی در حد
خواب و رویا بود. برخوردهایی پر از احترام و مراقبت
و این رفتارها ، طعم واقعیتی که می خواهم بگویم
را تلخ تر و تلخ تر می کرد.همیشه وقتی در شمال شهر
می دیدم که از شیشه یک ماشین مدل بالا
یک پاکت چیپس مچاله شده یا یک قوطی نوشابه
به کف خیابان پرت می شود ،خیلی تعجب می کردم
اما خودم را این گونه توجیه می کردم که ثروت الزاماً
فرهنگ نمی آورد.

اتفاق عجیبی که در آموزشی برای دوستم اتفاق افتاد ،
مشاهده مستقیم این واقعیت بود که آدم هایی
که در سمت های سطح بالای اجتماعی ، با نهایت
رعایت اصول و اخلاق شهروندی و دیسیپلین اداری
و روشنفکری مزمن رفتار می کنند ،اگر فرصتی
پیش بیاید یا به اصطلاح اگر آبی برای شنا کردن
باشد ، رفتاری چون سرنشینان آن ماشین مدل بالا
از خودشان نشان می دهند.

آدم های نوع الف: بر و بچه هایی بودند که در کار
تو صف زدن بودند با انواع صف ها؛ صف غذا ، صف
آب ، صف شربت ،صف فشنگ ، صف جیم شدن،
صف دستشویی و ... .

آدم های نوع ب : دوستانی بودند که به حق
خودشان راضی نبودند.
انواع حق شامل یمزان و تعدا سهمیه های
خوراکی ، میزان مرخصی و ...
آدم های نوع ج : آدم های جاعل که مشغول جعل
دفترچه مرخصی ، نسخه های پزشکی و ... بودند.
آدم های نوع د : کسانی که تقریباً یک چهارم
دوره را گذرانده اند و در این چند روز ازدواج کردند،
بچه دار شدند، چند نفر از اقوامشان مرد و بلیت
هواپیمایشان هفت _ هشت بار کنسل شد.

آدم های نوع ه : بچه هایی که فکر می کردند در
تمام مواقع زندگی ، حقشان را خورده اند و حالا
مشغول انتقام گرفتن بودند.

آدم های نوع و : متاسفانه ادب ، مدب را بی  خیال
شده و هر گونه بی تربیتی کلامی و رفتاری ای
را نسبت به نیروهای انتظامی ابراز می داشتند. و
آدم های انواع و اقسام دیگر که بماند.

البته شاید شما بگویید دوست ما دیگه عجب بچه فوفول
و مثبت و پاستوریزه ای بوده. بابا بی خیال!دوران
سربازی یعنی همین دیگر. کاملاً قبول دارم اما هر
کسی که گروه دوست ما نمی شود؛ گروهی که قرار است
اعضای هئیت علمی دانشگاههای سراسر کشور
باشند و گروهی که قرار است در حد اموزش عالی
و فرهنگ فعالیت داشته باشد. البته بی انصافی
هم نکنم و بگویم که این گروهی که از آن ها نام بردم
خوشبختانه در اکثریت نبودند.

یعنی امیدوارم در اکثریت نبوده باشند. و
اینکه دوست من کدام طرف بود ، پناه بر خدا !

مخلص کلام اینکه هم لباس شدن و یکدستی، فرصتی برای بازگشت و رجوع به اصل ریشه

درونی ای که اگر در مراسمی چون حج باشد، باعث
تزکیه روح شده و اگر در جایی چون جایی که دوست من
بوده باشد ، باعث تخلیه نفس می شود.

و من خودم را این گونه توجیه می کنم که نه تنها
ثروت الزاماً فرهنگ نمی آورد بلکه مدرک هم الزاماً
فرهنگ نمی آورد.

دوستم دوست محمدی ( طراح و گرافیست)

{ یادش