چه کسی به تو آموخت که عاشقی کار دل است و دلیل نمی خواهد؟!

این روزها زیاد میبینم دوستان کم سن و سالی¹ را که بر حسب اتفاق با یکی آشنا شده و بعد از یک ماه عاشق می شوند، وقتی از آنها سوال می شود که چرا عاشقش شدی؟ هیچ جواب درستی برای ارائه ندارند،‌ نمی دانند که دنبال چه انسانی بوده اند و امروز به چه شخصیتی دست یافته اند،‌ گویی معیار ندارند برای انتخاب یار...

در این سن کم عاشق می شوی،‌ نه خودت میدانی چه میخواهی و نه طرف مقابلت!

معیار داشته باش دوست من! چه اشکالی دارد اگر معیارهای انتخاب یار را روی کاغذی نوشته،‌ هر چند ماه یکبار حذف و اضافه انجام دهی!؟  تا لااقل فردا که بدون هیچ دلیلی عاشق شدی خودت هم بدانی که به آنچه میخواستی نرسیدی، تا لااقل بتوانی تشخیص دهی که خودت را گول زده و یا واقعا به مطلوب رسیده ای!   در توهم گرفتاری یا در دریای عشق!

چه کسی به تو آموخت که عشق دلیل نمی خواهد،‌ عقلانی نیست، کار دل است و عاطفه کفایت می کند در انتخاب؟

روزهای جوانی میگذرد،‌ این شور اولیه،‌ اگر برای عاشقی دلیل کافی نداشته باشی،‌ پشیمانی جایگزین عشق خواهد شد!

---

1- اخیرا با دوستی آشنا شده ام،‌ متولد 69 است و پدر فرزندی دو ساله

•   معیار های شما برای انتخاب همسر چیه؟

• فقط برای اینکه به عشقم شک نکنم!
• تاثیر چشم بر عشق
• این نمایی از فرهنگ خشکیده ی ماست...
• من+چهار دختر دم بخت
• تکه سنگی گران تر از احساس
• اظهار عشق به دختر مورد علاقه ام پیش از مهیا شدن شرایط ازدواج
• آن دختر اولین عشق من بود، خواستگاری کردم اما جواب منفی داد!
• سایر یادداشت های حمید توکلی