هفت پیشنهاد علی مطهری برای بازگشت آرامش!

به گفته علی مطهری حادثه تلخ عاشورای تهران معلول سه عامل است؛ عامل اول این است که رهبران جنبش سبز در طول ماه های گذشته راه خود را از راه غربزدگان فرصت طلب مخالف اسلام جدا نساختند و از شعارهای آنها تبری نجستند بلکه به نیروی آنها برای رسیدن به اهداف خود طمع کردند و در نتیجه این گروه احساس شخصیت کرد و هر روز جسورتر و جری تر شد تا آنجا که در روز عاشورا با بهره گیری از حضور مردم در هیات های عزاداری، به قصد درگیری و گرفتن چند کشته و علم کردن آن، با برنامه ریزی قبلی وارد صحنه شد و کام همه ایرانیان را تلخ کرد.اگر رهبران جنبش سبز پیش از این، راه خود را جدا کرده بودند همان بخش معترض هوادار انقلاب این جنبش مانع حرکات این گروه می شد.عامل دوم، شبکه های تصویری ماهواره یی است که از ضعف اطلاع رسانی صدا و سیمای ما

و نیز تاثیرپذیری بخشی از مردم ما استفاده و به نوعی گروه مذکور را هدایت و رهبری می کند. عامل سوم، عبرت نگرفتن دو طرف فتنه اخیر از اشتباهات گذشته، بلکه پافشاری آنها بر راه خطای خویش است. از یک سو رهبران معترضان بر وقوع تقلب در انتخابات پای می فشرند و حاضر به اعتراف به قانونی بودن رئیس جمهور و عذرخواهی از مردم نیستند و از سوی دیگر طرف مقابل حاضر به قبول اشتباهات خود در مناظره ها و برخورد خشونت آمیز با معترضان و بازداشت های گسترده و بی مبنا و توقیف روزنامه ها و سلب آزادی بیان پس از انتخابات و نیز حاضر به عذرخواهی از مردم نیست. وقتی به گروه معترض هوادار انقلاب هیچ فرصتی برای بیان نظراتش نمی دهیم این گروه نیز از هر روزنه یی برای رساندن پیامش استفاده می کند و آنگاه آن گروه فرصت طلب مخالف اسلام که هیچ یک از دو طرف ماجرا را قبول ندارد و به دنبال برقراری یک حکومت لائیک غربگراست، کار خود را انجام می دهد. گروه حامی دولت باید به آزادی بیان به عنوان یکی از اصول انقلاب اسلامی بنگرد و بی جهت مانع بیان افکار منتقدان و مخالفان نشود. چرا در 16 آذر به دانشجویان اجازه نمی دهیم در داخل دانشگاه هر شعاری که دل شان می خواهد بدهند تا تخلیه روحی و روانی شوند، بلکه عده یی را با اتوبوس به آنجا می بریم تا مراسم آنها را به هم بزنند؟ چرا اجازه برگزاری مجالس ترحیم آیت الله منتظری را نمی دهیم؟ مطهری در ادامه افزود؛ حداکثر این است که در آن مجالس چند حرف مخالف نظر ما ابراز شود. مگر همه باید مطابق نظر ما سخن بگویند؟ چرا مراسم سخنرانی آقای خاتمی در حسینیه جماران در شب عاشورا را به هم می زنیم و افراد را مورد ضرب و شتم قرار می دهیم به این بهانه که در شب عاشورا سوت و کف زده اند؟ فرضاً این اتفاق افتاده باشد آیا برای تشویق سخنران بوده یا برای بی حرمتی به عاشورا؟ و فرضاً برای بی حرمتی به عاشورا بوده آیا تکلیف ما در اینجا کتک زدن آنها است؟ به علاوه چرا در موارد مشابه که شعائر اسلامی زیر پا گذاشته می شود مانند آنچه در مسابقات کاراته بانوان در آلمان رخ داد که ورزشکاران زن کشورمان بدون پوشش اسلامی در مقابل چشم صدها مرد مسابقه دادند غیرت تان به جوش نمی آید؟ آیا جز این است که تعصب نسبت به دولت چشم بصیرت شما را کور کرده است؟ چرا حاضر نیستیم گروه مخالف حکومت را به رسمیت بشناسیم؟ مگر حکومت پیغمبر اسلام و حکومت علی(ع) مخالف نداشت؟ رفتار امیرالمومنین با مخالفان سرسختش یعنی خوارج باید الگویی برای ما باشد. گاهی برخی از افراد خارجی پای منبر امام علی(ع) نظر مخالف خود را ابراز می داشتند و گاه به او توهین می کردند بدون آنکه مورد تعرض قرار گیرند و اگر برخی هواداران امام قصد تعرض داشتند علی(ع) مانع می شد. چرا ما از راه درست اسلامی اینقدر فاصله گرفته ایم؟، کسانی که به خیال خود به قصد خدمت به اسلام و ولایت مانع بیان نظرات منتقدان و مخالفان می شوند و مجالس سخنرانی آنها را به هم می زنند در واقع به اسلام خیانت می کنند و در جهت تضعیف ولایت فقیه گام برمی دارند. شهید آیت الله مطهری چند روز پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سخنرانی «مفهوم آزادی عقیده» فرمودند؛ «من به جوانان و طرفداران اسلام هشدار می دهم که یک وقت خیال نکنند حفظ و نگهداری اسلام با سلب آزادی بیان محقق می شود. برخی جوانان خیال نکنند راه حفظ معتقدات اسلامی و جهان بینی اسلامی این است که نگذاریم دیگران حرف هایشان را بزنند.» راه خروج از بحران سیاسی فعلی هفت بند است که به این شرح است؛

1- رهبران جنبش سبز به قانونی بودن رئیس جمهور اعتراف کرده دست از ادعای تقلب در انتخابات بردارند. همچنین به صراحت راه خود و اهداف و شعارهای خود را از گروه غربگرای مخالف اسلام که در این جنبش نفوذ کرده و درصدد رهبری و هدایت آن است جدا سازند.

2- رئیس جمهور به اشتباه خود در مناظرات انتخاباتی که تحت تاثیر هیجان موجود در آن دوره انجام شد اعتراف کرده از طرف های مورد اتهام عذرخواهی کند. البته این امر منافاتی با بررسی اتهامات وارده در یک دادگاه صالح ندارد.

3- فضای آزادی بیان در رسانه ها اعم از صدا و سیما و مطبوعات برقرار شود و مطبوعات توقیف شده رفع توقیف شوند.

4- فضای امنیتی در کشور از بین برود و مسوولان امنیتی و اطلاعاتی از ادعای واهی انقلاب مخملی و براندازی نرم و تدارک براندازی نظام از چند ماه قبل از انتخابات با همکاری خارجی ها دست بردارند و حوادث پس از انتخابات را ناشی از جاه طلبی ها و هواهای نفسانی و توهم ها و بی انصافی های خودمان و نه دخالت خارجی، و ناشی از سوءمدیریت بحران بدانند و از خشونتی که بعد از انتخابات در حق مردم روا داشته شد عذرخواهی کنند.

5- همه بازداشت شدگان که معمولاً با دلایل واهی بازداشت شده اند در اسرع وقت از زندان آزاد شوند مگر کسانی که به اموال عمومی آسیب رسانده و دست به تخریب اماکن عمومی زده اند، خصوصاً افرادی که در آشوب عاشورای تهران شرکت داشته اند.

 6- مقصران حوادث کهریزک و کوی دانشگاه و مجتمع سبحان، اعم از مباشر، سبب و فرد یا افرادی که بازداشت شدگان را به بازداشتگاه کهریزک ارسال کرده اند در اسرع وقت به اسم و رسم و عکس معرفی و مجازات آنها اعلام و ترتیبی اتخاذ شود که مردم از مجازات شدن آنها مطمئن شوند.

 7- مسوولان قضایی در مقابل اقدامات تفرقه افکنانه و تمام خواهانه حامیان متعصب دولت که خود را پشت لوای ولایت فقیه پنهان کرده اند و درصدد حذف همه شخصیت ها و گروه های اصلاح طلب و اصولگرا جز خودشان هستند و دستور بر هم زدن جلسات سخنرانی و غیره را صادر می کنند بی تفاوت نباشند و به وظیفه قانونی و الهی خود عمل کنند.



منبع :  روزنامه  اعتماد /  9 دی 88

---

پ ن 1: " 1- رهبران جنبش سبز دست از ادعای تقلب در انتخابات بردارند. "
          
          تقریبا مثل رویا می مونه! مگر اینکه تحت فشار و شکنجه...


پ ن 2: " 2- رئیس جمهور به اشتباه خود در مناظرات انتخاباتی که تحت تاثیر هیجان موجود در آن دوره انجام شد اعتراف کرده از طرف های مورد اتهام عذرخواهی کند."
           
           فراتر از رویا!


پ ن 3: " 4- .... از خشونتی که بعد از انتخابات در حق مردم روا داشته شد عذرخواهی کنند."

          خشونت؟! ای کاش خشونت بود ...