چرابرنگشتند؟

آیا امام حسین بعد از شهادت حضرت مسلم از وضع کوفه مطلع نشدند؟ اگر مطّلع شدند، چرابرنگشتند؟

حضرت امام حسین علیه السلام بعد از شهادت مسلم بن عقیل از وضع کوفه مطلع شدند، ولى برنگشتند، زیرا براى بیعت گرفتن از مردم و تأسیس حکومت اسلامى در کوفه حرکت نکرده بودند و هدف اساسى امام تأسیس حکومت نبود، تا با شنیدن شهادت مسلم و بیعت شکنى در کوفه برگردند. هدف اساسى آن بزرگوار امر به معروف ونهى از منکر و قیام علیه دستگاه جبارِ متجاهر به فسق و فجور و در عین حال مدّعى و جانشینى رسول خدا بود.حضرت حرکت کرده بود تا به دنیا بفهماند که یزید و امثال او لیاقت و شایستگى خلافت را ندارند.
امام بر خود واجب مى دانست علیه دستگاه قیام کند، هر چند قیام منتهى به شهادت او شود. امام علیه السلام مى دانست تاخود و یاران و خاندانش ـ حتى بچه شیرخواره او ـ شربت شهادت را ننوشند، اسلام پا برجا نخواهد ماند و خدا ورسول و دین و آثار آن از میان خواهند رفت .
امام براى شهادت حرکت کرده بود. با این حساب هیچ چیز نمى توانست مانع حرکت حضرت به سمت کربلا شد، حتى شهادت مسلم و بى وفایى و عهد شکنى مردم کوفه .
هرگاه دین دستخوش تصرف و تغییر و تبدیل شده و شعایر آن از طرف معاندان از بین برود، واجب است مسلمانان به یارى دین برپاخاسته و خطرات را از آن دفع نمایند، حتى اگر منتهى به مرگشان شود.
واضح است حکومت مردى شریر و مشهور به فساد و میگسارى و و متجاهر به گناه و لهو و لعب مانندیزید براى اسلام بزرگ ترین خطر بوده و اگر بدون اعتراضى ، زمان به جلو مى رفت و از طرف کسى حکومت وى موردانکار قرار نمى گرفت ، مفاسد آن جبران ناپذیر و سبب محور آثار اسلام مى شد.
تکیه زدن چنین فردی بر مسند خلافت پیامبر افکار عمومى را متزلزل کرده و عقاید را منحرف مى ساخت و چه بسا کسانى روى این اصل که خلیفه پیامبر نماینده رفتار و اخلاق پیامبر است با دیدن اعمال و حرکات یزید به ساحت قدس پیامبر و برنامه هاى اسلام هم بدبین مى شدند. اگر شخصیتى مانندامام حسین علیه السلام بر او اعتراض و خلافت او را باطل اعلام نمى کرد، این اشتباه در دل ها قوت مى گرفت . وانگهى سبب مى شد اکثر افراد جامعه به سمت و سوى افکار و عقاید و اعمال یزید سوق داده شوند.
چون که رب البیت دف گیرد به دست بیت و ما فى البیت رقاصى کنند
با این وجود امام بر خود فرض دانست اداى وظیفه نماید و علیه دستگاه قیام کند، هر چند مى دانست قیام اومنجر به شهادت وى و یاران و خاندانش خواهد شد.
اصلاً طبق روایات متعدد حضرت مأمور به شهادت بود و کشته شدن او در راه خدا و اسارت خاندانش مطلوب ومحبوب خداوند بود. البته امر به شهادت در حقیقت امر به ایستادگى و استقامت بود.(1)
بنابراین شهادت تکلیف بود و باید امام به کربلا مى رفت و مردانه جان مى باخت ، تا جلوى نابودى اسلام رابگیرد.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پی نوشت: 1.شهید آگاه ، آیت الله لطف الله صافى ، ص 34ـ 37 با تلخیص .