بعد چهارم.....

داوود گفته است: 

                        آنچه از آن می ترسیدم به سرم آمد........ 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

.

ما می شنویم که مردم می گویند:باید پولی را برای ایام بیماری کنار بگذارم.

به این ترتیب آنها عمدا برای بیمار شدن تدارک می بینند.... 

یا :دارم برای روزهای مبادا پس انداز می کنم. 

پس قطعا روز مبادا در بدترین زمان ممکن فرا می رسد..... 

مشیت خدا برای هر انسانی وفور نعمت است.انبارهای شما باید پر باشد و فنجانتان را سرریز کند.......

اما باید یاد بگیریم که درست درخواست کنیم... 

مثلا بگوییم: من قانون فراوانی و انباشت را فرا می خوانم... 

                رزق و روزی من از جانب خدا می آید.... 

                هم اکنون به لطف الهی وفور نعمت در زندگی ام جاری می شود...

در این گفته هیچ نشانی از قناعت یا پس انداز و یا بیماری نیست. 

این عبارت؛از بعد چهارم یعنی فراوانی سخن می گوید و راههای تجلی آن را به هوش نا متناهی وامی گذارد..... 

                                                                     (فلورنس اسکاول شین)