تنها تر از من انگار کسی نیست
هوا گرفته هم نفسی نیست
تنها تر از من از من خاموش
منه شکسته منه فراموش
اون که می خواستم ازم جدا شه
تو مه پشت پنجره رها شد
نه عشقی موند و نه سرپناهی
ستاره ای نیست تو این سیاهی
پنجره بازه رو به خیابون
چشای خیسم خیره به بارون
دلم گرفته مثله همیشه
آره دله تنهام آروم نمیشه
پنجره بازه به روی بارون
ثانیه های منه پریشون
دلم گرفته مثله همیشه
بی تو دله تنهام آروم نمیشه
وقتی ستاره ای نیست.....