علی پرویز و سهیل محمدی ستاره های دربند

دوستانمان را آزاد کنید... 

احمدی نژاد و دارودسته اش هرجا که قدم می نهند با خود نحوست و سیاهی می برند و گویا خواجه نصیر هم بی نصیب از این شوم قدمی آقایان نمانده است.صفار این عمله دستگاه دیکتاتوری و مهره سیاه ستاد کودتا به دانشگاه خواجه نصیر می آید و دانشجویان به حق نمی خواهند چنین جرثومه فاسدی را در خانه خود ببینند و گم شدنش از دانشگاه این خانه آزادی خواهان آرمانگرا که جایی برای همچون اویی نیست؛را خواستار می شوند... 

چند روز بعد شبانه منزل دو تن از دانشجویان وحشیانه حمله می کنند و... 

آری حدود یک هفته ای است خبری از علی و سهیل نیست...این دو تن را به واسطه فعالیتهایم در دانشگاه از نزدیک می شناسم. فقط این را بگویم که این دو از صادقترین و فداکارترین در رسیدن به حداقل های آرمانی دانشجو و دانشگاه بودند... 

شنیدم دانشجویان خواجه نصیر هم در این چند روز سنگ تمام گذاشته اند و حسابی خواب از چشم تمامی آنهایی که دانشگاه را خفته می خواهند ربوده اند.از این بابت باید بگویم دمتان گرم... 

سخنی با ریاست دانشگاهی که البته سخن ها بسیار با او دارم که همه را به موقع اش می گذارم...فقط اینکه کاش ذره ای در گفتار خود در فرزندان خود دانستن تمامی دانشجویان صادق باشید...واقعا اگر بچه خودت هفت روز بدون اینکه خبری از او باشد در دست عده ای ناشناس معلوم الحال بود باز هم اینگونه آرام نصیحت مابانه دیگران را دعوت به آرامش و ... می کردید؟؟؟ 

آقای رئیس باز هم با تو سخن خواهم گفت... 

سخن آخر با گردانندگان و بازیگران عرصه امنیتی نمودن دانشگاه؛ بارها گفته ایم باز هم می گوییم این چنین اعمالی نه تنها به آرامش و یا هدفی این چنینی(آگر واقعا دنبال آنید) در دانشگاه کمکی نمی کند بلکه آتشی است زیر خاکستری که فقط سرعت فوران آتشفشان بغض و کینه را بیشتر می کند... انگار هنوز هم در بر همان پاشنه می چرخد و عده ای بحران زی برای زیستن خود ایجاد چنین بحران هایی را هدف خود قرار داده اند... 

امیدوارم هرچه سریعتر علی و سهیل به آغوش خانه و خانواده خود برگردند... 

در همین رابطه :  چهارمین روز اعتراض دانشجویان خواجه نصیر به بازداشت دو دانشجو