بییایید به خودمون افتخار کنیم!!!!

چند ماه پیش یک پسر 18 ساله سوئدی پس از اینکه در میانه بازی استارکرافت اینترنتش قطع می شود از فرط عصبانیت دیوانه شده تا آنجا که یک چاقو بر می دارد

 توی خیابان راه می افتد و یک دختر 15 ساله را با چاقو می زند. احتمالا دلیل اصلی خشم شدید، این بوده که در آنجا قطعی اینترنت آنقدر به ندرت رخ می دهد که شما باید خیلی بدشانس باشید اینترنت تان وقتی در لحظات حساس بازی هستید قطع بشود.خوشبختانه داستان به بدترین شکل ممکن تمام نمی شود و دختر علی رغم جراحت های نه چندان خطرناکی که برمی دارد موفق به فرار می شود.پس از این واقعه پسر دیوانه و اینترنت قطع شده را به اتهام تلاش برای قتل، تحت بازداشت به بیمارستان روانی منتقل می کنند.

سوال من اینه که ایا ما مستحق بهترین جایزه ها نیستیم که اینقدر اروم و صبوریم؟فکر میکنم قطعی اینترنت و کم بودن سرعتش برای کاربران اینترنتی ایران به یه اتفاق کاملا عادی و روزمره تبدیل شده!!این مطلب در یک ایمیل برای من اومده بود و اخرش اینطوری تموم شده بود....:

شاید واقعا ما مهربان ترین و صبور ترین انسانهای دنیا باشیم که می توانیم به راحتی در اینترنتی زندگی کنیم که سرعتش گاهی اوقات حتی از سرعت انتقال اطلاعات بین دو باکتری هم کمتر است.