پاییز است که در روز های دنیا راه می رود ..

روز را هم دیگر به پرتو خورشید اعتنایی نیست

مسافران رفته اند و عابران پاییز ایستاده بر درگاه

و من با من اینجا کنار هم نشسته ایم ..

کمی او می گوید و بیشتر من از خودم با او..
می بینی ؟! شادی حتی تا چای عصرانه هم کنار من نمی ماند !!
خوب یاد دارم ، خوب یاد دارم که شیرینی را با طبع حافظ برایم تفسیر کردند ..
... و حال روزگاری شده که اگر  حافظ را هم در آن بگذاریم تلخ می شود ..
چه دگرگونی غمناکی .. و چه سرنوشت طاقت انگیزی ./