دریده ای در صفــــ...

مواد لازم:

صف

شما

یک عدد خانم نسبتا مسن

دختر ِ خانم ِ نسبتا مسن

ابتدا شما در یک صف طویل می ایستید (به طوریکه حد اقل 50 نفر جلو شما باشند) در ضمن بهتر است این اتفاق در آفتاب و در هوای خوب (گرم) تابستانی باشد و شما هم کمی کسالت داشته باشید. جلو شما چند خانم محترم دیگر استاده اند . یکی از خانم ها می گوید که بهتر است خارج از صف رفته و وقت خود را تلف نکنند .قبل از اینکه قیافه شما شبیه علامت تعجب شود دختر آن خانم محترم اعتراض کرده و یاداوری می کند که نباید حق دیگرانی که جلو آنها هستند ضایع کنند! در این هنگام شما نه تنها دیگر شبیه علامت تعجب نمی شوید بلکه بسیار هم خرسندید از این که نسل جوان (که همانا شما را هم در بر می گیرد) چقدر با فرهنگ و  آگاه هستند و  به خودتان و دختر آن خانم افتخار میکنید و یک لبخند گنده بر روی لبانتان شکل میگیرد (توضیح : این خانم و دختر ِ با فرهنگشان همان خانم مسن و دخترش که در مواد لازم ذکر شد نیستند!)

20دقیقه می گذرد و شما با این که بخاطر طولانی شدن ایستادن در صف دیگر آن لبخند گنده را ندارید اما همچنان احساس با فرهنگ بودن می کنید چون دیده اید چگونه عده ای در یک حرکت انتحاری خودشان را با صرف اندکی فشار در بین جمعیت ایستاده در صف جا میدهند!

در حال تخمین زمان رسیدنتان به باجه ی بلیط فروشی هستید که می بینید یک نفر خانم نسبتا مسن میاید و به ناگاه جلو شما قرار می گیرد! بعد از اندکی تامل و احتمال دادن این که ممکن است شما و انسان های پشت سر شما را ندیده باشد ابراز وجود کرده و سپس ته صف را نشان میدهید بهشان. خانم نسبتا مسن به شما لبخند میزند ، می گوید از چه شهری آمده و الان دخترش  هم میاید! بعد که قیافه بهت زده ی شما که نشانه ی این است که از حرف هایش سر در نیاورده اید را میبیند و احتمال میدهد در دلتان گفته باشید : "چه ربطی داشت؟" میگوید ته صف طولانی است و این جا بهتر است!! در حال مکالمه و آموزش ایستادن در صف به خانم مسن هستید که دختر ِ خانم نسبتا مسن از راه میرسد و از مادرش می پرسد که چه شده؟ شما که دختر جوان را میبینید به او ته صف را نشان داده و  ماجرا را شرح میدهید. دختر به شما میگوید که برای خرید چیزی رفته بوده و مادرش را فرستاده و بعد هم ادعا می کند که جلو شما ایستاده بودند!! شما که الان خود علامت تعجب هستید پخی میزنید زیر خنده و شرح میدهید که 45 دقیقه است اینجا ایستاده اید ولی متاسفانه ندیده اید آنها را ،خانم های عقبی و جلویی شما هم تایید میکنند. در این هنگام دختر ِ خانم ِ نسبتا مسن به مادرش میگوید که بهتر است برویم همان ته صف زیرا این ها (اشاره به شما) مشتی "دریده" هستند و نباید با دریده ها صحبت کرد!! بعد از رفتن آنها شما به رو بر میگردانید و میبینید آن چند خانم جلو تر شما (که شرحشان را در ابتدای داستان خواندید) از نبود دخترشان استفاده کرده و خودشان را به باجه رسانیده اند!!

بعد هم اعلام می کنند که بلیط تمام شده و تا رسیدن سری بلیط های بعدی باید نیم ساعت صبر کنید!! شما که همچنان از پیشامد این موقعیت ها دارید هر هر میخندید سعی میکنید نیشتان را بسته و همچنان منتظر بمانید!

نتیجه: صف جای دریده ها نیست!

پ.ن: این داستان واقعی بود. باور کنید!