مداد یا خودکار؟

می خوام برگردیم به سال های کمی دور به زمانی که برای اولین برای خواندن و نوشتن داشتیم آماده میشدم یعنی اول ابتدایی . ما همون به نوعی از اون دوران خاطره داریم –شاید شاد و شاید غمگین- اما تنها خاطره مشترک همه ی ما اون دفتر مشق و تکالیفی بود که معلم برامون مشخص می کرد. باید با مداد می نوشتیم تا اگه جایی اشتباه کردیم بتونیم پاک کنیم و اشتبهمون رو تصحیح کنیم .یادش بخیر چه زود گذشت . حالا بیاییم سال دوم یا سوم ابتدایی زمانی که به ما گفتن حالا شما بزرگ شدین می تونین با خودکار بنویسین . چه ذوقی می کردیم وقتی با خودکار می نوشتیم احساس میکردیم ما هم بزرگ شدیم می تونیم مثل بزرگتر ها با خودکار بنویسیم . البته این رو هم بهمون گفته بودن که اول با مداد چک نویس کن اگه درست و خوب نوشتی بعدش با خودکار بنویس چون اگه با خودکار اشتباه می نوشتیم نمی تونستیم راحت مثل مداد پاکش کنیم .

          شاید شما از خودتون بپرسین که چرا این تیتر رو انتخاب کردم (خودکار یا مداد) . این تیتر یه سوال در خودش داره که اون سوال اینه که زندگی رو با خودکار بنویسیم یا با مداد ؟ .

         بزارین بهتر توضیح بدم. ما اگه زندگی رو با مداد بنویسیم می تونیم با پاک کن گذشت و بخشش و جبران کارامون نقاط اشتباه زندگی رو پاک کنیم و درست و صحیح بنویسم ولی اگه با خودکار بنویسیم هر اشتباهی باقی میمونه و شاید پاک کردنش مشکل یا غیر ممکن باشه و دفتر زندگی ما صفحات زشت و خط خورده زیاد داشته باشه. انتخاب با خودتونه که با مداد بنویسین یا با خودکار؟!! اما من یه پیشنهاد دارم که هم با مداد بنویسیم و هم با خودکار که هم بتونیم پاک کنیم و هم احساس بزرگ بودن بهمون دست بده. شاید از خودتون بپرسین مگه میشه؟ من بهتون اطمینان می گم که میشه اونم این طوری که تمام لحظات زندگی رو با مداد بنویسیم و اشتباهاتمون رو بتونیم پاک کنیم و جاهای پررنگ و زیبای زندگی رو با یاد آوری دائم مثل نوشتن با خودکار دائمیش کنیم طوری که هیچ پاک کنی نتونه اونو پاک کنه . پس میشه هم با خودکار نوشت و هم با مداد.

                     حالا بازم سوالمو تکرار میکنم : مداد یا خودکار ؟

                                                                                                           انتخاب با شماست.