امام زمان(عج)پدری دلسوز و مادری مهربان

عرض تبریک میلاد مولایمان صاحب الزمان(عج) به خدمت مادرشون خانوم فاطمه زهرا(س)...   

        در ادامه,مطلبی درمورد پدری صاحب الزمان هست... از دستش ندید...

پدر دلسوز اگر ببیند که فرزندش راه خطا میرود و اشتباهی را مرتکب میشود با مهربانی و ملاطفت او را از خطایش بازمیدارد و به هر قیمتی که شده از سقوط در انحراف نجاتش میدهد.
مادر مهربان کودک خود را از خودش بیشتر دوست دارد حاضر است به جای او همه ی ناراحتی ها و مشکلات را تحمل کند اما آن طفل به سختی نیفتد  و در دام بلا گرفتار نشود.
همه ی اینها و بالاتر از اینها در وجود نازنین امام(ع)جمع شده و خداوند چنین بزرگواری را مربی و پدر و مادر بندگان خود قرار داده است.
کسی که ولایت چنین امامی را بپذیرد خود را در کنف حمایت و زیر سایه یمهر و عطوفت چنان شخصی قرار داده و دیگر از هیچ خطری نگرانی ندارد و دلش شور چیزی را نمیزند .
کدام پدر از امام (ع)مهربانتر,آگاهتر,توانمندتر,متقی تر,خداشناس تر و دستگیر تر میتوان یافت؟!
کارهایی که امام (ع) میتواند انجام دهد که از عهده هیچ پدرو مادری در حق فرزندشان برنمی آید.
وقتی کودک راه رفتن بلد نیست یا در تاریکی میخواهد به راهی که تا به حال نرفته قدم بگذارد دست خود را در دست پدر میگذارد و اگر چشمانش هم بسته باشد مطمئن خواهد بود که به مقصد میرسد و از راه منحرف نمیگردد.
بندگان خدا کودکانی هستند که باید دست در دست مربی و پدر خود راه بندگی خدارا طی کنند تا در این راه از شر شیاطین مصون و محفوظ بماند اما کسی که امام ندارد و ولایت چنین شخصیتی را گردن ننهاده است همچون کودک بی پدری است که خودش راه را بلد نیست اما میخواهد با افت و خیز و حرکات بچه گانه مسیری را طی کند که بزرگان در آن مسیر به زمین خورده اند آیا امکان پذیر هست؟!چنین کسی پناهی ندارد و در مشکلات خود را بی پناه  احساس میکند ولی کسیکه شناخت پیدا کند امام(ع) را پناهگاه خود میداند.... 

 
خداوند ولایت و سرپرستی مردم را به امامان سپرده است وایشان هم در کمال محبت  وآقایی و بزرگواری به موالیان خود رسیدگی کرده و با دلسوزی تمام برای آنها پدری و مادری میکند.   

تو که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد 

حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد