ـپرده و ملحفـهـ

انگار..آن چیزی که زیر پرده و ملحفه ها ،بوی ژندگی گرفت ؛ مردانگی من بود.

روزی شاد بودم از بودنش و روزی می ترسیدم از نبودنش و حالا از بودن نا محسوسشــ (که گاها به شکل عجیبی حسـ می شود) .

ببین .. پایش سخت میلنگید که دست آخر کمرشـ همـ  شکسـ ؛ ، این را ندیده بگیر و گوش کن فقط :

حالا منــ خویش را به برشی از زمان آویختم که هم از گذشته و هم از آینده جداست . 

WINK~!

پ.ن : یک دوست خوب یعنی دوست خوب همین .