آیت الله محمد صدوقی در سال 1287 ش برابر با 1327 قمری در یزد دیده به جهان گشود. خانواده شهید صدوقی از نوادههای مرحوم شیخ صدوق میباشند و پدر او یکی از روحانیون معروف یزد بود. آیتالله صدوقی دورانی از تحصیلات خود را در یزد و اصفهان گذراند و سپس برای ادامه تحصیل به قم مهاجرت کرد. وی به مدت 21 سال در قم به فراگیری علوم اسلامی پرداخت و از محضر عالمان نامداری همچون شیخ عبدالکریم حائری یزدی، سیدصدرالدین صدر، سیدمحمدتقی خوانساری، سیدمحمد حجت کوه کمرهای و حضرت امام خمینی (ره) بهره برد. پس از درگذشت آیتالله شیخ عبدالکریم حائری، مؤسس و مدیر حوزة علمیه قم، اداره قسمتی از حوزة علمیه به شهید صدوقی واگذار شد. با رسیدن سال 1330 ش. و فوت عالم بزرگ دینی یزد، با درخواست مردم و توصیه حضرت امام و بزرگان به آیتالله صدوقی، ایشان به یزد بازگشت و به انجام وظایف دینی و انقلابی پرداخت. این عالم ربانی از آغاز مبارزات حضرت امام خمینی (ره) چه پیش از قیام 15 خرداد و چه پس از آن، همواره از یاران و مروجان افکار متعالی حضرت امام محسوب میشد.
این شخصیت والامقام پس از پیروزی انقلاب اسلامی، از طرف مردم یزد، برای تدوین قانون اساسی راهی مجلس خبرگان شد و در راه تثبیت اصل ولایت فقیه، تلاش فراوانی از خود نشان داد. ایشان همچنین به عنوان نماینده امام و امام جمعه یزد برگزیده شد و به روشنگری و ارشاد مردم همت گماشت. سرانجام آیت الله محمد صدوقی در روز 11 تیر 1361 مطابق با دهم ماه مبارک رمضان سال 1402 قمری، پس از ادای نماز جمعه در حالی که جایگاه را ترک میکرد، منافقی با به آغوش کشیدن آن بزرگوار و منفجر کردن نارنجکی که در دست داشت، ایشان را در خون خود غوطهور ساخت. در این ترور که در ادامه سیاست و روش پلید منافقان کوردل جهت حذف فیزیکی چهرههای فعال، مؤثر و شاخص انقلاب اسلامی صورت گرفت آن شهید بزرگوار که به حق، شیخ الشهداء و چهارمین شهید محراب نامیده شده است، به آرزوی دیرین خود رسید و به معراج خود که شهادت بود، دست یافت.
روحش با اولیاء الله محشور باد.
خدایش بیامرزد
با سلامی به گرمی کویر داغ کاشان و به لطافت
و صمیمیت عطر گلهای محمدی (ص) قمصر
کاشان خدمت جناب آقای عاصمی زاده عزیز :
امید است همه همکلاسان و عزیزان پرتلاش
در وبلاگ وزین و جذاب همکلاسی ٬ پرسابقه ترین
وبلاگ گروهی ایران شاداب و سرحال همچنان به
خدمات فرهنگی و هنری خود ادامه دهد و دست
علی (َع) یار و یاورشان باشد.
در پایان سالروز شهادت ایشان را تسلیت عرض
نموده و از خداوند منان برای ایشان تقاضای علو درجات را دارم.
با تقدیم تشکر و احترام؛
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
فقط نکته ای که در پایان می خواستم به آن اشاره
کنم این است که تا آنجایی که بنده حضور ذهن دارم
جناب توکلی هیچ وقت این گونه «خشک و خالی» نظر خود را بیان نمی نمودند.
حواسشان مثل این که یان روزها خیلی پرت است.
همیشه ایمیل و اسم وبلاگ را هم تایپ می کردند. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ