من در این گوشه که از دنیا بیرون است آسمانی بسرم نیست
ازبهاران خبرم نیست
آنچه میبینم دیوار است
آه این سخت سیاه آنچنان نزدیک است
که چو برمی کشم از سینه نفس
نفسم را برمی گرداند
راه چنان بسته که پرواز نگه
در همین یک قدمی می ماند
کور سویی زچراغی رنجور قصه پرداز شب ظلمانیست
نفسم میگیرد که هوا هم اینجا زندانیست
ه.ا.سایه
جووووووووووووون =)))))
مرا زندایست از مجازات هزار گناه نکرده .
..
..
تحسین به فعالیت های فرهنگی ...
http://ahmadi.javanblog.com/post-75658.html
دوستان برای اشنایی بیشتر با شعور اقا سهند به نظرات وبلاگ اقای احمدی مراجعه کنید