مسابقه پرتاب موشک کاغذی در دانشکده هوافضا

نخستین دوره مسابقات تفریحی ــ خلاقانه پرتاب موشک‌های کاغذی دانشجویی کشور در دانشکده هوافضای دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی برگزار شد.

مسابقات جهانی موشک کاغذی

فینال در دانشکده هوا فضا - دانشگاه صنعتی خواجه نصیر طوسی وقتی کاغذها بال می گیرند ردبول پی پر وینگز در تهران 16 مارس(22 اسفند) روزی بود که خلاقیت و استیل در ذهن دانشجویان دانشگاهها با یکدیگر پیوند خوردند. اولین دوره مسابقات ردبول پی پر وینگز در ایران در 5 دانشگاه مختلف انجام شد؛ دانشگاههای آزاد اسلامی، دانشگاه صنعتی شریف، دانشگاه صنعتی خواجه نصیر، دانشگاه علامه طباطبایی و دانشگاه علم وصنعت. 245 شرکت کننده در مسابقه ای پر هیجان شانس خود را برای رسیدن به دروازه های "هنگر -7" و رقابت با بهترین های 85 دانشجویان کشورهای دیگر با یکدیگر رقابت کردند.

نفر اول آیروباتیک در حال گرفتن جایزه

3 برنده خوش شانس از بین 18 فینالیستی انتخاب شدند که در سالن تربیت بدنی دانشگاه خواجه نصیر دور هم جمع شده بودند تا رقابتی تنگاتنگ و بی نظیر از موشکهای کاغذی را در سالن برای تماشاچیان به ارمغان آورند. بعد از دو ساعت مسابقه نزدیک، نتایج نهایی توسط بچه های های شرکت اعلام شد: آبتین دادگر، دانشجوی رشته عمران دانشگاه خواجه نصیر رأی داوران را در کلاس ایروبانیک به دست آورد و این در حالی بود که حسن فضلعلی، دانشجوی رشته ادبیات انگلیسی دانشگاه آزاد اسلامی با ثبت زمان 7.8 ثانیه رتبه اول بیشترین مدت زمان پرواز را به دست آورد. احسان دارابی، دانشجوی مهندسی مکانیک دانشگاه خواجه نصیر هم کارت پرواز به رقابت های نهایی در "هنگر سون" را در کلاس بیشترین مسافت طی شده با ثبت رکورد 32 متر و 40 سانتی متر به چنگ آورد.  بالاتر، سریع تر، دورتر  شاید ثبت نام کردن آسان باشد اما واقعیت این است که قهرمانی در "ردبول پی پر وینگز" داستان متفاوتی دارد   یک تکه کاغذ خالی، یک دنیا ایده و ...  با یک تکه کاغذ خالی، یک دنیا ایده ، بازوانی قوی یا هنرمند و حد معقولی از ایده آلیسم، شماهم می توانید نام خود را در تاریخ ورزش جهان ثبت کنید. فعالیتی که زمانی در چین باستان برای گذران وقت انجام می شد، راهی طولانی را طی کرده وحالا در ماه آوریل 2009 خوره های موشک های کاغذی از سراسر دنیا دوباره و برای دومین بار دور هم جمع می شوند تا در این مسابقه منحصر به فرد برای عنوان قهرمانی جهانی "ردبول پی پر وینگز" با یکدیگر بجنگند. گرچه آنهایی که می خواهند روزهای 24 و 25 آوریل 2009 در فینال جهانی این مسابقات در "هنگر 7" و شهر سالزبورگ اتریش حضور پیدا کنند، ابتدا باید در مرحله مقدماتی از پس رقبای ملی اشان بر آیند. فصل 2006-2005 شاهد حضور 10000 شرکت کننده از 50 کشور دنیا بود که 260 مسابقه مقدماتی برای تعیین نمایندگانشان در فینال رقابت ها برگزار کردند. هدف آنها چیزی نبود جز راهیابی به مسابقه فینال؛ جایی که برندگان نهایی در 3 بخش ارزش یابی و معرفی می شوند: بیشترین مدت زمان پرواز، بیشترین مسافت طی شده و حرکات ایروباتیک.

به چالش کشیدن رکوردهای فعلی جهان  به چالش کشیدن رکوردهای فعلی جهان باید مطابق قوانین بین المللی تصویب شده توسط اتحادیه موشک های کاغذی(PAA) و ضوابط رکوردهای جهانی "گینس" صورت گیرد. اطمینان از یکسان بودن نتایج مسابقات مرحله مقدماتی در سطح جهانی نیازمند پیروی از قوانین رسمی "ردبول پی پر وینگز" است.  قوانین مرحله مقدماتی مسابقات بین المللی  قوانین بیشترین مسافت طی شده  • همه مسابقات باید در فضایی سربسته و دور از باد برگزار شوند. • موشک های کاغذی باید تنها با یک تکه کاغذ ساخته شوند. اندازه استاندارد کاغذ، A4(297x210 میلی متر) و وزن استاندارد آن 100 میلی گرم است. کاغذ تنها به واسطه تا خوردگی اش اجازه شرکت در مسابقه را دارد. پاره کردن، چسب زدن(چه نواری چه مایع)، بریدن، منگنه زدن و استفاده از شن و سنگریزه ممنوع است! • موشک های کاغذی باید در محل برگزاری مسابقه و با کاغذ های رسمی ساخته شوند. • موشک های ساخته شده باید توسط یک پرتاب کننده ، بدون کمک کسی و از پشت خط کشی تعیین شده روی زمین پرتاب شود. رد شدن از خط کشی ،خطاست. تماس پا با خط و هر نقطه ای جلوتر از خط کشی تعیین شده به هنگام پرتاب هم خطا محسوب می شود. پرتاب کننده تنها می تواند زمانی از خط کشی رد شود که موشک به زمین و یا به شیئی برخورد کند. • هر شرکت کننده حق دارد 2 پرتاب داشته باشد. او هر دفعه می تواند از موشکی متفاوت استفاده کند و پرتاب بهترش محسابه خواهد شد. • بیشترین مسافت طی شده باید با متر نواری استاندارد یا امکانات لیزر/ ویدئو اندازه گیری شود. حد فاصل تعیین کننده در اندازه گیری، از پایه نقطه شروع تا اولین نقطه ای است که موشک به زمین یا هر شیئ دیگری برخورد کرده و در آنجا فرود می آید. نتایج باید بر حسب متر،میلی متر یا فیت باشند. قوانین بیشترین مدت زمان پرواز  • همه مسابقات باید در فضایی سربسته و دور از باد برگزار شوند. • موشک های کاغذی باید تنها با یک تکه کاغذ ساخته شوند. اندازه استاندارد کاغذ، A4(297x210 میلی متر) و وزن استاندارد آن 100 میلی گرم است. کاغذ تنها به واسطه تا خوردگی اش اجازه شرکت در مسابقه را دارد. پاره کردن، چسب زدن(چه نواری چه مایع)، بریدن، منگنه زدن و استفاده از شن و سنگریزه ممنوع است! • موشک های کاغذی باید در محل برگزاری مسابقه و با کاغذ های رسمی ساخته شوند. • موشک های ساخته شده باید توسط یک پرتاب کننده ، بدون کمک کسی و از منطقه ای ثابت و معقول پرتاب شود. هر دو پای پرتاب کننده هنگام پرتاب باید محکم روی زمین باشد. • دورخیز یا راه رفتن سریع هنگام پرتاب مجاز نیست. همین طور استفاده از وسیله پرشی یا هر چیز دیگری. • هر شرکت کننده حق دارد 2 پرتاب داشته باشد. او هر دفعه می تواند از موشکی متفاوت استفاده کند و پرتاب بهترش محاسبه خواهد شد. • حد فاصل تعیین کننده در اندازه گیری بیشترین مدت زمان پرواز ،بین لحظه ای است که موشک از دست رها می شود و لحظه ای که فرود می آید. اولین نقطه ای که موشک به زمین یا هر شیئ دیگری برخورد کند و در آنجا فرود آید، نقطه پایانی محسوب می شود. نتایج باید بر حسب دهم ثانیه باشند. قوانین حرکات ایروباتیک  • همه مسابقات باید در فضایی سربسته و دور از باد برگزار شوند. • بدنه موشک باید از کاغذ باشد اما هیچ محدودیتی در ارتباط با جنس، اندازه، تکنیک ساخت و مواد به کار رفته در ساخت هواپیماها وجود ندارد. • موشک ها نمی توانند با کنترل از راه دور هدایت شوند یا از انرژی دخیره شده استفاده کنند.( باتری،...) • هواپیماها می توانند از قبل ساخته و به محل برگزاری کسابقه آورده شوند. • هنگام پرتاب، هیچ محدودیتی در ارتباط با شعاع حرکتی پرتاب کننده وجود ندارد. • هر شرکت کننده برای جلب نظر داوران حداکثر یک دقیقه فرصت دارد. معیارهای زیر از سوی داوران بررسی می شوند: 1. ساخت تکنیکی موشک کاغذی 2. خلاقیت( هنر و طراحی) 3. نحوه پرواز موشک • داوران با مشاهده پرواز، براساس نحوه اجرای آن( به عنوان مثال شعاع حرکتی چرخش،حرکت موجی و حرکت دورانی)، ثبات و مدت زمان پرواز موشک امتیازاتشان را اعلام می کنند. • هر داور می تواند امتیازی بین 1 تا 10(1-2-3-4-5-6-7-8-9-10) را به شرکت کننده این بخش اختصاص دهد. تیم داوری از 3 نفر تشکیل شده که هر عضو معیار متفاوتی با عضو دیگر برای امتیازدهی دارد. مجموع امتیازات این 3 نفر، امتیاز نهایی هر شرکت کننده خواهد بود. این قوانین به طور رسمی از سوی " مدیر پرواز موشک ها" که مسئول نظارت بر برگزاری منصفانه مسابقه است، تأیید و اجرا می شود. مشکلات و بحث هایی که توسط هر شرکت کننده مطرح می شوند، توسط " مدیر پرواز موشک ها" حل خواهند شد. او حتی می تواند رأی به برگزاری مجدد مسابقه دهد.

گفت و گو با "کن بلکبرن"  گفت و گو با "کن بلکبرن"، رکورد دار بیشترین مدت زمان پرواز با     موشک کاغذی  هواپیماهای او نه موتوری و نه کاغذی هستند  وقتی صحبت از حد نهایت پرواز طولانی مدت می شود، نام کن بلکبرن به عنوان قهرمان داستان وسط می آید. گرچه هواپیماهای او نه موتوری بلکه کاغذی هستند. این امریکایی از سال 1998 رکورددار بیشترین مدت زمان پرواز با موشک کاغذی است و یکی از اعضای تیم داوری در مسابقه فینال "ردبول پی پر وینگز" خواهد بود. رکورد او، پرواز 27.6 ثانیه ای موشکش است. آیا حقه جدیدی برای پرواز طولانی تر موشک های کاغذی وجود دارد؟ من دائماً برای قضاوت درباره موشک های کاغذی به سراسر دنیا سفر می کنم و همیشه از مهارت های خلبانان این موشک ها حیرت زده می شوم. هر بار با موشک های کاغذی،بال ها و سطوح بازدارنده جدیدی رو به رو می شوم... رکورد جدید جهانی موشک های کاغذی می تواند به هر شخصی با هر ملیتی برسد! اخیراً چه پیشرفت هایی در زمینه های تکنیکی صورت گرفته است؟ بخشی از شغل من به انجام تحقیقات برای نیروی هوایی ایالات متحده در زمینه هواپیماهای کوچک بدون سرنشین بر می گردد که باید برای آن مدام خودم را به روز نگه دارم و از آخرین نوآوری ها در زمینه هواپیماهای کوچک و کم سرعت اطلاع داشته باشم. من شاهد تحقیقات زیادی در زمینه اثربخشی و بهینه سازی کارکرد بالها و مدل پرواز یک هواپیما هستم. درعین حال علاقه به "بیو میمتیک"، موج جدیدی در این زمینه به حساب می آید. "بیو میمتیک" تحقیق روی نحوه پرواز پرندگان و حشرات است. شاید بزرگترین قدم های ممکن در راه پیشرفت حرکات ایرودینامیک موشک های کاغذی برگرفته از پرندگان و حشرات باشد. شما هنوز هم تمرین می کنید؟ به طور جدی برای ثبت رکورد جدیدی تمرین نمی کنم. اما اگر رکوردم شکسته و یا به چالش کشیده شود، آنوقت شرایط فرق خواهد کرد. ماهانه چند ایمیل دارید که در آن از شما درباره موشک های کاغذی   سؤال می شود؟  ماهانه 50 ایمیل این چنینی دریافت می کنم. اکثر این ایمیل ها از طرف دانشجویانی است که سؤالاتی درباره استفاده از موشک های کاغذی در پروژه های کلاسی اشان برای کسب تجربیات علمی و همین طور نمایشگاه های علمی دارند. من در کتابم جواب سؤالات پایه ای را داده ام و جواب های مشابه و مرسوم را هم روی وب سایتم می فرستم اما همیشه آمادگی پاسخگویی به سؤالات جدید را دارم. فکر می کنید کسی رکورد شما را بشکند؟ چه زمانی و کجا این   اتفاق  می افتد؟  بالاخره یک روز رکورد من هم شکسته می شود. این اتفاق ممکن است یک هفته دیگر بیفتد، شاید هم در جریان مسابقات "ردبول پی پر وینگز" یا شاید هم چند دهه دیگر. این اتفاق زمانی می افتد که یک خوره موشک های کاغذی هواپیمای جدیدتر و بهتری رو کند و البته آنقدر وقت بگذارد تا بهترین شود. آیا شما را در یکی از مسابقات مقدماتی مثلاً در ایالات متحده   خواهیم  دید؟  قطعاً تمام سعی خودم را می کنم تا آنجا حضور داشته باشم. به نظر شما جامعه جهانی موشک های کاغذی هم چنان در حال   گسترش است؟  فکر می کنم موشک های کاغذی کم کم محبوبیت بیشتری پیدا می کنند. اینترنت اطلاعات زیادی را در سطح جهانی و درباره این پدیده پخش کرده است. مسابقاتی مثل "ردبول پی پر وینگز" هم با در نطر گرفتن هیجان حاکم بر آن می تواند در ایجاد انگیزه مؤثر باشد. آیا کسی به رکورد شما و شکستن آن نزدیک شده است؟   من بین سال های 96 تا 98 رکوردم را به دو متخصص انگلیسی موشک های کاغذی واگذار کردم. موشک آنها به مدت 20.9 ثانیه روی هوا معلق بود. در عین حال شنیده ام که چند نفر هم توانسته اند حدود 20 ثانیه این کار را انجام دهند اما رکوردشان به طور رسمی ثبت نشده است. زمانی که برای رکوردشکنی تلاش می کردید، تمریناتتان چگونه بود؟   اول از همه یک ساعت ورزش می کردم که شامل کار کردن با کش لاستیکی،دستگاه و 100 عدد دراز و نشست بود. بعد یک ساعت روی ساخت موشک وقت می گذاشتم و در نهایت یک ساعت هم ساخته هایم را به پرواز در می آوردم و هر بار رکوردگیری می کردم. این کار را 6 بار در هفته و به مدت 9 ماه انجام دادم تا بتوانم خودم را برای رکوردی که ثبت کردم، آماده کنم. شما سال 2006 در رقابت های جهانی در سالزبورگ حضور داشتید.   مسابقات را چطور دیدید؟  فینال "ردبول پی پر وینگز" یکی از تجربیان باورنکردنی زندگی من بود! فقط امکاناتی که در آنجا وجود داشت، نمونه عالی مهندسی پرواز را به رخ می کشید و ارزش سفری که رفتم را داشت. اما جذابیت اصلی، دیدن خوره های موشک های کاغذی از سراسر جهان بود؛ اینکه می شد کارشان را از لحاظ تکنیک ساخت، ارزیابی کرد و داستان هایی که در این راه داشته اند را شنید. خود مسابقه هم فوق العاده بود و نشان داد که تا چه حد استعداد و هیجان برای چنین پدیده ای در جهان رشد کرده است.