با تو هستم ای ایــــــــــــــرانی ..

چند شب پیش در تلویزیون از یک باستان شناس پرسیدند ایران چند ساله است، گفت: اگر ازنظر ساختمان سازی بخواهید نگاه کنید تپه های سیلک کاشان 7 هزار سال تا 10هزار سال ..

اگر ازنظر صنعت بخواهیم نگاه کنیم کوره‌های ریخته گری نطنز 12 هزار سال تا 16 هزار سال ... آنوقت اروپائیها خودشان را میچسبانند به یونان و مینویسند سال 2003، واقعاً مقایسه این تمدنها خنده‌دار نیست؟ ولی ما قدر نمیدانیم...

شما اگر به طرز فوق العاده‌ای به زبان انگلیسی مسلط باشید «هملت» را که برمیدارید بخوانید هیچ چیزی از آن متوجه نمیشوید، قبول ندارید امتحان کنید، میروید دانشگاه منچستر از استاد ادبیات می پرسید، او هم هیچ چیزی نمیفهمد، باید بروید اکسفورد از استاد ادبیات قدیم بپرسید، او به استاد ادبیات جدید بگوید و بعد او برای شما بگوید تا متوجه شوید، یعنی زبان انگلیسی در طول 3 نسل تا این حد تغییر کرده است ولی شما همین الآن دیوان حافظ را که مال 700 سال پیش است بردارید و بخوانید انگار همین دیشب سروده است، شما دارید غزل 700 سال پیش را میخوانید ولی کاملاً می فهمید و لذت میبرید اما هیچیک از آثار شکسپیر را نمی توانید این طوری بفهمید...حالا ما چقدر قدر این زبان ارزشمند را میدانیم؟ همین که میخواهیم خودمان را نشان دهیم چهارتا کلمه شکسته و بسته انگلیسی قاطی حرفهایمان میکنیم که بگوئیم باسواد شده‌ایم، ما پسرمان 2 سال میرود خارج برمیگردد وقتی به او میگوئیم علی جان چطوری؟ میگوید: حالم خوب است مرسی(!) خب این چه وضع حرف زدن است؟ آقای دکتر حسابی 36 سال در بهترین دانشگاههای آن طرف دنیا پیش انیشتین و دیگر دانشمندان به نام دنیا درس خواند، وقتی برگشت ایران سوار الاغ شد در بوشهر و بندر لنگه و... واژگان فارسی را جمع آوری کرد سنگ بنای فرهنگستان زبان فارسی را گذاشت تا امروز ما بتوانیم با هم فارسی حرف بزنیم ولی ما قدر نمیدانیم.. پس حالا تو چرا اینقدر انگلیسی وسط صحبتهایت می پرانی؟ شهروند انگلیسی اگر خیلی زور بزند میشود 2هزارسالش ..

دوست دارید یک نمونه دیگر از ارزشهای ایرانی که خود ما آنرا نمیشناسیم را برایتان بگویم؟ لابد تا به حال شما هم دیده‌اید وقتی یک دانشجو در دانشگاههای خارج میخواهد مدرک دکترای خود را بگیرد یک لباس بلند مشکی به تن او میکنند و یک کلاه چهارگوش که از یک گوشه آن یک منگوله آویزان است بر سر او میگذارند و بعد او لوح فارغ التحصیلی را میخواند.. وقتی به اروپائی یا ژاپنی و یا حتی آمریکائی میگوئی این لباس چیست که شما تن فارغ التحصیلانتان میکنید؟ میگویند ما به احترام «آوی سنت» پدر علم جهان این لباس را به صورت نمادین میپوشیم، آنها به احترام «آوی سنت» که همان «ابن سینا»ی ماست که لباس بلند رداگونه میپوشیده این لباس را تن دانشمندان خود میکنند آن کلاه هم نشانه همان دستار است و منگوله آن نمادی از گوشه دستار خراسانی که ما ایرانیها در قدیم از گوشه دستار آویزان میکردیم و به دوش میانداختیم، در اروپا و آمریکا علامت یک آدم برجسته و دانش آموخته را لباس و کلاه ابن سینا میگذارند ولی ما خودمان نمی دانیم..

متنی از مصاحبه با مهندس ایرج حسابی

---

انیشتین سر سفره هفت سین پروفسور حسابی