روشنفکر ایرانی؟

-ویکی پدیا:روشنفکری به معنی تفکیک دو چیز از همدیگر است به همین دلیل به عنوان روح انتقادگرا و ممیز شناخته میشود. 

روشنفکر ایرانی؛ در دوره های مختلف روشنفکرانی بوده اند که ذهن متحجر را به سلابه کشیده  و از قوای انسانی خود در این راه بهره کشیده اند و چه بسا خود را تباه ساختند.در دوره ای شریعتی میشود روشنفکر-ایده ساز؛مبلغ اسلام منهای روحانیت ;وی با اعتقاد به این که انقلاب قبل از اگاهی فاجعه ساز است؛میشود اگاهی ساز.زن را که پیش تر در حاشیه بود به متن میاورد همان جریان زنان بدحجابی که میخواستند وارد حسینیه ارشاد شوند جهت شرکت در سخنرانی شریعتی اما بدلیل حجابشان با ورود انها مخالفت شده بود در حالیکه وی خواستار دخول انها به حسینیه شد و این نه به معنای موافقت با بدحجابی بود که وی خطر را نه از سوی حجاب زنان بلکه از سوی حجابی بر اگاهی انها میدانست     

حجابی که میتوانست شعور را در لفافه ای از ابهام قرار دهد[میشود همان مشکلی که رضا خان در برداشتن حجاب داشت یا همان مشکلی که xخان در گذاشتن حجاب دارد]همه مستلزم اگاهی بود.به هر صورت چنین شخصی روشنفکر دینی ملقی میگردد.دکتر سروش و اکبر گنجی نقدهایی داشتند که شریعتی و تئوریهای وی را زیر سوال میبرد.این علت دارد چه گنجی و چه سروش روشنفکری خود را باید به گونه ای تنظیم کنند که با مختصات مردم نه دوره ی شریعتی بلکه دوره ای به نام دوره ما سازگار باشد بنابراین شروع به اعدام ایدئولوژی ها میکنند.بدین ترتیب روشن فکری با معنایی متفاوت در دوره ای دیگر روبه رو میشود و ان اعدام ایدئولوژی هاست به این معنا که ذهن ایرانی میتواند رها از قیود همه ایدئولوژی ها بیندیشد.و متاسفانه جریان روشنفکری اینبار نه به معنای یکتای خود بلکه تابع شرایط جامعه و عوامل حاکم میگردد .راه حل:روشنفکر ویکی پدیایی را فراموش کنیم و روشنفکری را فرایندی بدانیم که در شب منجر به جمع شدن کثیری پشه بالای کله مان میشود.