منتظرم تا ...............

ای که بداد من رسیدی

تو شب های خود شکستن

ای چراغ مهربونی

تو شبای وحشت من  

تو تبلور یه عشقی

توی لحظه های تردید

تو نشستی جای خورشید 

 من می خوام همیشه باشی

واسه من تو تکیه گاهی

برای من که غریبم

تو رفیق و جون پناهی 

به جز آغوش مهربونت 

ندارم من سر پناهی 

 وقتی شب , شب مرگ بود

توی دلم خشم و سکوت

وقتی هر ثانیه

می رفتم یواش یواش رو به سقوط 

 تو با دست مهربونی

به تنم مرحم کشیدی

برام از روشنی گفتی

روی رویام رنگ واقعیت کشیدی 

ای طلوع اولین عشق 

ای حضور سبز بودن

ای یگانه یاور من

هر جای دنیا که باشی

اونور مرز شقایق

پشت لحظه ها که باشی 

خاطرت باشه که اینجا 

یکی عاشقه چشات بود

یکی که سکوت می کرد 

چون که عاشق صدات یود 

یادمه یه جایی گفتم : 

من هنوز منتظرم 

پس من هنوز منتظرم  

من تا ابد منتظرم  

تا شقایق زنده هست من منتظرم 

تا اقاقی سبز هست من منتظرم 

تا که آسمان آبی هست من منتظرم 

 تا که این دریای عشق بی کران هست  من منتظرم 

تا که آواز قناری هست من منتظرم 

 تا شوق بی قراری هست من منتظرم 

و  

من هنوز 

من هنوز  

 منتظرم 

---

19 بهمن 87  - یک صبح برفی

تو شب رو از من گرفتی