روز شمار انقلاب

 

بهمن ماه سال 1357 هجری شمسی: حضرت امام خمینی(ره) درباره گفته‎های بختیار پیامی فرستادند و اعلام کردند: آنچه که ذکر شده است که شاپور بختیار در سمت نخست وزیر من می پذیرم ؛ دروغ است، بلکه تا استعفا نکند او را نمی‎پذیرم چون اورا قانونی نمی‎دانم. امام راحل در بخش پایانی این پیام افزودند که من با بختیار تفاهمی نکرده ام و آنچه که سابق گفته است که گفتگوی بین او ومن بوده دورغ محض است.

ملت باید موضع خود را حفظ کنند و مراقب توطئه ها باشند . دیگر حادثه مهم این روز تحصن حدود چهل تن از روحانیون تهران برای اعتراض به جلوگیری از بازگشت امام خمینی(ره) به ایران بود. آنان در مسجد دانشگاه تهران تحصنی نامحدود کردند. در میان این روحانیون متحصن بزرگانی چون دکتر بهشتی و آیت الله مطهری حضور داشتند؛ و بتدریج شمار روحانیون متحصن بیش از 400 نفر شدند. 

تحصن روحانیون انقلابی در مسجد دانشگاه تهران در اعتراض به بستن فرودگاه‏های کشور (1357 ش) در اعتراض به جلوگیری دولت بختیار از ورود امام خمینی(ره) به کشور، حدود چهل نفر از روحانیون مبارز و انقلابی، در مسجد دانشگاه تهران تحصن کردند و شرط پایان این تحصن را بازگشت حضرت امام عنوان نمودند. حضرات آیات سید محمد حسینی بهشتی، مرتضی مطهری، عطاءاللَّه اشرفی اصفهانی، سید محمود طالقانی، محمدجواد باهنر، سید علی خامنه‏ای، اکبر هاشمی رفسنجانی، محمد امامی کاشانی، محمد یزدی، علی مشکینی، محمد صدوقی و... از جمله متحصنین بودند. این تحصّن مورد حمایت و استقبال شدید مردم و مراجع تقلید واقع شد و در نهایت شرایطی را به وجود آورد که بالاخره دولت بختیار را مجبور ساخت به بستن فرودگاه‏ها پایان بخشد و اجباراً قدمی دیگر به عقب رود. 

کشتار مردم تهران به دستور "بختیار" در آخرین روزهای عمر رژیم پهلوی (1357ش) در این روز، در تظاهرات و برخوردهای خونین در سراسر کشور، ده‏ها تن شهید یا مجروح شدند. مردم تهران نیز در حالی که برای پیوستن به روحانیون متحصن در مسجد دانشگاه تهران به سمت دانشگاه در حرکت بودند، از طبقات بالای ساختمان ژاندارمری مورد هجوم نیروهای انتظامی قرار گرفته و چهره شهر تهران به صورت یک شهر جنگ زده درآمد. این حرکت، انعکاس جهانی یافت و برخی از خبرگزاری‏ها، آن را مشابه کشتار هفدهم شهریور دانستند. نکته قابل توجه در این روز، همیاری مردم بود چرا که تنها یک ساعت پس از آغاز کشتار، راهروهای بیمارستان‏ها، مملو از لوازم بیمارستانی اهدایی از سوی مردم گردید