پشت پرده 90 دوشنبه شب
عادل بالاخره جوش آورد و گفت اصلا نمی خواهم برنامه روی آنتن برود !
«سلام عرض میکنم خدمت شما بینندگان عزیز، با یکی دیگر از برنامههای 90
در خدمت شما هستیم.» این جملات برای گوشهای مخاطبان همیشگی برنامه 90 که
دوشنبهشبها و بعضا پنجشنبهشبها حوالی ساعت 22:30 بیصبرانه منتظر دیدن
برنامه محبوبشان هستند،آنقدر آشناست که حد و حصر ندارد اما همین بینندگان
دوشنبهشب دیدند که عادل برخلاف شبهایی که با هیجان برنامه را آغاز
میکرد، آنقدر سرد این جملات را زمزمه کرد که شاید خودش هم باورش نمیشد.
او خیلی سریع سراغ مسابقه پیامکوتاه برنامه رفت. مسابقهای که به
پیشبینی بازی استقلال و صبا اختصاص پیدا کرده بود اما همین که مزدک
میرزایی سوال مسابقه را خواند و صدایش درست از همان لحظه که شنیده شد عدد
موردنظر خود را به شماره 200090 بفرستید، همه بهنوعی فهمیدند که نظرسنجی
برنامه در آخرین لحظات تغییر کرده است و البته نباید فراموش کرد تاخیر
یکساعته برنامه حتی با وجود زیرنویسشدن زمان پخش برنامه باعث شده بود تا
دیگر همه کمکم مطمئن شوند که 90 قرار نیست پخش شود. برنامه از همان آغاز
یخ عجیبی بسته بود. سر عادل فردوسیپور مرتب پایین بود و تن صدایش نشان
میداد که او دوشنبهشب ظرفیت اجرای پربینندهترین برنامه رسانه ملی را
ندارد. خستگی از سر و روی فارغالتحصیل رشته مهندسی صنایع (که مدرک
کارشناسی ارشدش را هم دارد) میبارید. گوشهای عادل مثل لبو قرمز میشد و
بعضی اوقات نفسنفس میزد. دیگر از آن شروعهای طنزآمیز معرفی بازیها که
عادل عاشق نوشتن پلاتوها و اجرای آنهاست نبود. اصلا هیچچیز 90 شبیه به
نودهای گذشته نبود؛ شاید فقط دکور برنامه مثل گذشته بود. این جو سنگین روی
هوشنگ نصیرزاده هم از گذشته بود و او هرچقدر میخواست مثل نودهای پیش
باشد، نمیتوانست. عجب شبی بود، عجب شب بدی بود...
عادل به هم ریخته بود
گوشیهای همراه، دوشنبه روز شلوغی را پشتسر گذاشتند. انواع و اقسام
پیامکها با موضوع 90 دست به دست پخش میشد تا پول ارسال آنها به حساب
ارتباطات سیار همراهاول واریز شود. کمتر کسی فکر میکرد که مسابقه پیامک
90 دچار اشکال فنی شود. بههمان اندازه که پیامکهای مختلف از جمله
عدمپخش 90، فرار عادل از ایران، شرکت در کمپین پنج میلیون پیامک و چنین
مسائلی ردوبدل میشد و سر پیامک بازها شلوغ بود عادل فردوسیپور هم از
صبح دوشنبه که از رختخوابش به سمت خیابان جردن رفت زیاد نتوانست به کارهای
90 برسد.
او از همان ساعات اولیه در جلسات مختلفی شرکت میکرد و از این اتاق به آن
اتاق میرفت. طوری که حتی چند ساعت مانده به ساعت 22:30 معلوم نبود برنامه
پخش میشود یا نه؟
اضطراب اصغر پورمحمدی، مدیر شبکه سوم به عادل هم منتقل شده بود. سه ساعت
مانده به آغاز برنامه، پیامکی بین خبرنگاران ردوبدل میشد که امشب 90 پخش
نمیشود! وقتی خبرنگاران با عادل فردوسیپور تماس میگرفتند با پیغام Call
waiting مواجه میشدند. پشت خط ماندن خبرنگاران بیش از یک ساعت طول کشید و
این مسئله ذهن خبرنگاران را به این سمت برد که مثل اینکه عادل فردوسیپور
در حال رایزنی با مسئولان است اما مثل اینکه ماجرا برعکس بود...
عادل نمی خواست نود روی آنتن برود
پس از جلسات متعدد عادل با مدیران شبکه و حتی مدیران ردهبالای سازمان،
فردوسیپور به این نتیجه میرسد که 90 را روی آنتن نفرستد. حتی شنیده شده
از اتاق ریاست سازمان به عادل توصیه شده که 90 کاملا کمحاشیه باشد. عادل
خسته از تعویض اتاقها و مذاکره با مدیران صداوسیما کاسه صبرش لبریز
میشود و با مدیرانی که به او توصیه میکنند، مشاجره میکند: «نمیخواهم
برنامه را روی آنتن ببرم!»
اما جواب مدیران فقط یک جمله است: «میروی و بدون حاشیه برنامه را اجرا
میکنی...!» حالا باید مجری محبوب، برنامه 90 را روی آنتن ببرد و مسابقه
پیامکش را باید عوض کند: «در مجادله سازمان تربیتبدنی و برنامه 90، حق با
کدام است؟» البته شاید هم این سوال موضوع نظرسنجی نبوده باشد اما گمانهها
حاکی از آن است که احتمال طرح این سوال زیاد بوده است؛ البته عوضشدن سوال
مسابقه باعث تعجب بسیاری از دستاندرکاران برنامه 90 شده بود چون آنها هم
از تعویض سوال خبر نداشتند.
پس از بهوجود آمدن مشکل پیامک در برنامه90، عادل مرتب صندلیاش را ترک
میکرد. اعصاب او آنقدر خرد شده بود که نای اجرای برنامه را نداشت. هوشنگ
نصیرزاده هم تا آخر برنامه سرجایش نشست و از جایش تکان نخورد. تلفن مستقیم
برنامه مرتب بهصدا در میآمد و باید عادل در حین پخش آیتمها که اتفاقا
کوتاه هم بودند باید به اتاق فرمان میرفت. بیشتر از مجادلههای صبح
دوشنبه، زمان اجرای برنامه این رفتن و آمدنها فردوسیپور را کلافه کرده
بود. او احتمالا یاد آن شبی افتاد که حدود 10 سال قبل بازی لیورپول و
تاتنهام را گزارش میکرد. آن شب او بهشدت سرما خورده بود و دلش میخواست
بازی زود به اتمام برسد. بههمینخاطر چند باری بهخاطر آنفلوانزایش گاف
داد و گفت: «آخر این بازی کی تموم میشه؟» آخر سر هم طاقت نیاورد و بازی
را نیمهکاره رها کرد و بدون خداحافظی رفت تا بازی بدون گزارشگر به پایان
برسد. دوشنبهشب هم عادل چنین حس و حالی داشت؛ البته او هیچ گافی نداده
بود، اما دلش میخواست برنامه زودتر بهاتمام برسد. بههمین خاطر 90، در
70 دقیقه به پایان رسید و عادل با چند جمله کلیدی یخترین برنامه تاریخ 90
را به پایان رساند: «ما سوال داشتیم و میخواستیم مسابقه نظرسنجی را
برگزار کنیم و به 10 نفر هم 10 دستگاه MP4 سونی بدهیم اما همه این افعال
ماضی شد. همراهان همیشگی برنامه امشب نتوانستند همراه 90 باشند اگر عمری
باقی باشد و من روی این صندلی بمانم در هفته آینده به مسئله نامه سازمان
به استقلال و پرسپولیس مبنی بر تحریم 90 که تاکنون هم بهصورت رسمی تایید
نشده، خواهیم پرداخت...» فردوسیپور نمیخواست خود را روی آنتن ببرد و
البته یک جمله با ادبیات تکراری: «امیدوارم اشکال فنی پیش آمده در بخش
پیامکوتاه تصادفی بوده باشد !
لایک واسه تمام متن های مصطفی
مرسی الیار جان!
دستت درد نکنه ولی خیلی روی این دنیای فوتبال حساب نکن همه مطلباش دروغه
چشم!
آره دیگه یه عده پولشو می خورن یه عده حرصشو!
ولی من جزء هیچکدوم نیست (البته فقط طرفدار آقای علی دایی ام.)
من میگم : کار ، کاره آمریکاست ،شایدم اسرائیل ، از این عرب ها هرکاری بگی بر میاد .
{نظر!!!}