اوستا کتاب راستین

همانا مومنان با توکل بر خدا پیروز شدند 

 اما کافران ریشخند خواهند شد 

زردتشت نبی 

اوستا

• 
  کتاب آسمانی زردشتیان اوستا نام دارد که به معنای اساس و بنیان و متن است.این کتاب‏
  به خط و زبان اوستایی نوشته شده است که به ایران باستان تعلق دارد و با زبان پهلوی و
  سانسکریت همریشه است.به عقیده بسیاری از محققان،خط اوستایی در دوره ساسانیان‏
  (226-641 م.)پدید آمد و اوستا که قبلا در سینه‏ها بود،به آن خط کتابت شد و به قولی‏
  این کار پس از ظهور اسلام صورت گرفته است.
  زردشتیان و پژوهشگران بر این مسأله اتفاق دارند که اوستا در اصل بسیار بزرگتر بوده‏
  است که به عقیده برخی روی 12000 پوست گاو نوشته بود.اوستای کنونی دارای‏
  83000 کلمه است و احتمالا اصل آن دارای 345700 کلمه(یعنی چهار برابر)بوده‏
  است.اوستای اصلی به 21 نسک(کتاب یا بخش)تقسیم می‏شد و اوستای کنونی نیز 21
  نسک است.
  اوستا 5 بخش دارد:
  1.یسنا(جشن و پرستش)؛قسمتی از این بخش گاتها نامیده می‏شود(به معنای‏
  سرود).این بخش که مشتمل بر ادعیه و معارف دینی و معروفترین قسمت اوستاست،به‏
  خود زردشت نسبت داده می‏شود،در حالی که سایر قسمتهای اوستا را به پیشوایان دین‏
  زردشت نسبت می‏دهند؛
  2.ویسپرد(  همه سروران)مشتمل بر نیایش؛
  3.وندیداد(  قانون ضد دیو)درباره حلال و حرام و نجس و پاک؛
  4.یشتها(  نیایش سرود و تسبیح)؛
  5.خرده اوستا(  اوستای کوچک)درباره اعیاد و مراسم مذهبی و تعیین سرودهای آنها.
  زردشتیان،علاوه بر اوستا،تفسیری به نام زند اوستا و کتب مقدس دیگری به زبان‏
  پهلوی دارند.