فکر درگیری افراطی.....

اگه به فکر کردن علاقه داری و دوست داری که فکر کنی(!!!!)این چند خط رو بخون تا شاید فکری کرده باشی.....

. 

. 

. 

. 

خیلی فکر کردم و هنوز هم دارم فکر می کنم.نمی دونم این فکر کردن تا کی ادامه داره(!!!!) اصلا مگه میشه آدمی حیات داشته باشه ولی به خود و اطرافش فکر نکنه؟!!!!...... خیلی تو خودم غرق شده بودم..... اولین بار بود که اینقدر غرق در افکارم بودم.....داشتم فکر می کردم که نکنه من خودم نیستم(؟!!!  ) یا شایدم همیشه همین بودم ولی خودم رو داشتم فریب می دادم........دچاره خود درگیری فکری شده بودم......ولی بد موقعی بود.وسط میان ترم ها.......من هم که همیشه عادت دارم بخندم دیگه این کار هم برام سخت شده بود!!!!باز هم با خودم فکر کردم ....... مغزم ویروسی شده بود........رو یه مسیر مار رو بودم................یک دره ۸۵ درجه ای جلوم.......میخواستم داد بزنم........ولی نمی تونستم........می خواستم بپرم ولی بالی نداشتم........به پرتگاه رسیده بودم....اگه داد میزدم سنگها می ریخت رو سرم.......... پریدن هم کار من نبود چون بالی برام نمونده بود.......پس نشستم و فکر کردم.......فکر!!!فکر!!!فکر!!!! یک دفعه گوشیم زنگ خورد و پریدم از خواب تا بیام گوشی رو وردارم قطع شد(بچه ها میس انداخته بودن).......خواب هم پرید. ساعت رو نگاه کردم دیدم یه ربع به دهه!!!جفت کلاسای ریاضی م و الک مغ پرید.پس شروع کردم به این فکر کنم که به چی داشتم فکر می کردم(؟؟؟؟  ) و هنوز هم دارم فکر میکنم ...... چون زنده ام و حیات دارم و هنوز نتونستم معماهای درون خودم رو حل کنم....

پس چون گذشته به خوابم و به آینده و خوابهام فکر می کنم......