نامه سرگشاده من به ...

    جناب دکتر بطحایی 

    ریاست دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی 

    سلام علیکم    

    دوست داشتم این نامه رو خیلی کوتاه و فقط جهت تشکر و با لحنی اداری خدمتتون مینوشتم ولی گفتم این نامه رو جوری بنویسم که یه پسر به پدرش مینویسه چون میدونم شما هم مثل همه پدر ها، پدری دلسوز هستید که هر لحظه قلبش برای فرزندانش میسوزه.دلیل اینکه این نامه رو تو این وبلاگ قرار دادم این بود که هم دوستانم از فعالیت های ما با خبر بشن و هم اینکه تا این لحظه بنا به دلایلی اجازه ملاقات ما (دانشجویان الکترونیکی) با شما داده نشد پس چاره ای نداشتم جز این کار.نمیدونم چجوری ولی امیدوارم شما این نامه رو بخونید. 

    امشب که این نامه رو مینویسم شب 23 ماه رمضانه. امشب اس ام اس های زیادی داشتم از دوستانم در دانشگاه همه با مفهوم کلی اینکه " برای ما دعا کن" اواسط مراسم بودم که یاد دوستام و درخواستشون افتادم. شروع کردم به دعا کردن شاید دعام مورد اجابت قرار بگیره ولی یدفعه یاد دانشگاه افتادم جایی که سرنوشت همون دوستایی که ازم درخواست دعا کرده بودن توش گره خورده.سرنوشتی که این بچه ها 1 سال در حال جنگیدن برای به سامان رساندن آن هستند ولی چه سود که سنگی را که به سختی از کوه بالا میاورند هر دفعه توسط یکی از مسئولین دانشگاه به پائین غلطانده میشود.یه جا خونده بودم که خدا کارها رو بوسیله ابزارش انجام میده.امیدوارم شما وسیله خداوند برای حل این مشکل باشید.   

    پدرمهربان! شنیده بودم که استاد همانند پدر دلسوز شاگردانش است و برای بهبود شرایطش میکوشد، پس چرا باید چنین وضعی برای دانشجویان دانشگاه بوجود بیاید که پس از پایان ترم دوم تحصیل در چنین دانشگاهی بیش از یک سوم از دانشجویان رشته صنایع که قریب به 70 نفر میشدند با انصراف از رشته و دانشگاه مورد علاقه خود که به سبب اعتبار نام خواجه نصیر آن را انتخاب کرده بودند به سمت دانشگاه های دیگر و حتی شهر های دورتر سرازیر شوند؟؟؟  

    چرا باید شرایط به گونه ای پیش رود که دانشجویان سال های قبل برای راهنمایی دانشجویان ورودی جدید به جای تمجید از دانشگاه به تخریب آن بپردازند؟؟؟؟  

چرا باید دانشجو از شنیدن این جمله که وضع درست خواهد شد لبخند تلخ بر لبانش بنشیند؟؟؟   

چرا مسئولین دانشگاه نبایدحتی به قسمتی از وعده های خود عمل کنند تا هنگامی که کلامی  از طرف مسئولین دانشگاه نقل قول میکنیم همیشه با این جمله مواجه نشویم که" ایندفعه هم مثل دفعات قبل میپیچونن."؟؟؟  

چرا من به عنوان دانشجوی الکترونیکی ورودی 86 نباید بدونم که کدوم یکی از دوستام برای پاسخگویی به ورودی های جدید تو جشن اونا شرکت کرده؟ اصلا کسی از دانشجو ها بوده؟ کدوم یکی از این مشکلات رو گفته؟ چرا با وجود اینکه دوستای من شمارشون رو دادن به دانشگاه برای حضور تو جشن ولی باهاشون تماس نگرفتن؟؟؟ 

چرا تو آموزش الکترونیک جای اینکه ابرو رو درست کنن میزنن چشمم کور میکنن؟؟؟ چرا در حالی که کلاس های آن لاین ترم 2-86 داشت خوب پیش میرفت برای ترم 1-87 دیگه واسه درس های قبل کلاس آن لاین وجود نداره؟؟؟   

    دانشگاه پیام نور هفته ای 2 روز کلاس حضوری داره برای رفع اشکال، کلاس حضوری پیش کش ولی کلاس های آن لاین کجاست؟؟؟ به نظر شما دانشجویی که تا حالا کتاب ریاضی 2 رو ندیده میتونه خودش از پس کتاب و در آخر امتحانات دانشگاه که به حق سطح آموزش با امتحانات همخونی نداره بر بیاد؟؟؟ 

    استاد بزرگوار!!! سختی زیادی تو این 1 سال کشیدیم. اگر الان از مسئولین آموزش الکترونیک سوال کنید من و خیلی از دوستام رو به اسم میشناسند ( به جهت رفت آمد زیاد به دانشگاه ) ما کسانی بودیم که در تمام این 1 سال با تمام مشکلات بوجود آمده ، سعی در بهبود سیستم کردیم و همیشه خواستیم که سطح دانشگاه و آموزش الکترونیک را بالا ببریم ولی امروز دیگر یارای انجام این کار را نداریم و به کمک شما به شدت نیازمندیم. لذا خواهشمند است با درخواست ملاقات ما موافقت کرده و بدین ترتیب ما را در رفع مشکلاتمان یاری کنید.

    در آخر به جهت لحن به کار برده در نامه معذرت خواهی میکنم. امیدوارم که شما کلید مشکل ما باشید.  

    این بود دعای من واسه دوستای خواجه نصیریم. خدایا اگه این دعام مستجاب شه ...

                                                    ۸۷/7/۲  بیست و سه رمضان 

                                                         سعید اسماعیلی فرد 

                                                   شماره دانشجویی 8614113  

    تو همین نامه ازهمه دوستایی که مایلند مثل سال گذشته با من همراه بشن تا شاید بالاخره موفق بشیم درخواست میکنم با من تماس بگیرن تا با من و بقیه دوستام همراه بشن 

تلفن: [phone]      

برای ارتباط راحتتر میتونید از مسنجر با من ارتباط برقرار کنید: 

 [e-mail]