انتظار

انتظار..... واژه غریبی است واژه ای که روزها یا شاید هم ماه هاست که با آن خو گرفتم که چه سخت است انتظار هر صبح طلوعی دیگر است بر انتظار های فردای من خواهم ماند تنها در انتظار تو . چرا نوشتم در برگ تنهاییم برای تو نمی دانم ؟!....

شاید بخوانند روزی بر تو عشق مرا ... می دانم روزی خواهی آمد می دانم... گریان نمی مانم خندانم ... وقتی که به یادت می افتم نامه هایت را مرور می کنم یک بار نه بلکه صدها بار وجودم سراسر عشق است. اشک بر گونه هایم روانه می شود و تنها به این امید نفس می کشم که شاید این جمعه بیایی شاید..