وبلاگ گروهی دانشجویان ِ دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
وبلاگ گروهی دانشجویان ِ دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
لحظه های آبی
سلام
از دریای ساحلی که می گذشتم ردپای رنگ صدف ها بر روی ماسه هایش به خوبی لمس می شد و حالا که به تو رسیده ام می خواهم کمی سکوت در حوالی متن کنار بگذارم تا شاید شهر هم پوست گمشده ی خود را پیدا کند و من هم سعی می کنم صدا ها را در چارچوب صدا شدن رها کنم.
درست فکر می کردم در زمستانی که تازه ترنه اش را شروع کرده ام کریسمس شتابان و با لباسهای گرم خود رسیده است حدود ساعت ۵ عصر نانوایی ها کارشان را شروع می کنند و اطمینان داشته باش حتا اگر برف هم ببارد قرار امشب را فراموش نمی کنم.
امروز برای اولین بار از مداد های نقاشیم می خواهم تا تصویرت را برایم بکشند و امیدوارم که تورا به زیبایی کلماتت تجسم کنند والبته من هم مداد ها را تنها نمی گذارم و با پیانو آن ها را همراهی می کنم .
رقص کلمه های چهره ی تو برایم خیلی مبهم است !
چگونه می توانم چکمه هایم را در گوشه ای از حیاط بگذارم در حالی که لحظه ها را برای رسیدن زمستان در ایستگاه ها مننتظر قدم زدن های من شده اند اگر خوب نگاه کنی واژه هایی را خواهی دید که هنوز به مقصد نرسیده اندُ با تکرار تو زنده شده اند .
حالا بگذار کمی از عطر چوب های سوخته که در گوشه ای از پاکت نامه برایت گذاشته ام بگویم امروز که در جنگل قدم می زدم احساس می کردم صدایی تکرار می شود فریادی از اضطراب های صنوبری شکسته که در میان برگ های خشک سازدهنیش را گم کرده بود و شبیه آینه ای از جنس تو شده بود .
ساعتی از جنس شن برایت گرفته ام و می خواهم آن را در دست های آبی ِ جزیره بگذارم و به اقاقی ها می سپارم تا هوای جزیره را بیشتر داشته باشند و به محض رسیدن تو خاکستری از چوب های سوخته برایم بفرستند
پویا لطفیان
دیشب که داشتم به گلدان های شب بوی توی ایوان نگاه می کردم تو را احساس کردم به زیبایی عطر شب بوهای عاشق و به لطافت برگ های قرمز و کوچک شب بو میمانی ای قشنگ ترین اتفاق زندگی من .
چشم تو از کهکشان راه شیری هم سر است
پیش چشمان تو ناز یاس و مریم پرپر است
من نمیدانم چه رازی بین عشق و اسم توست
اسم تو از هر چه زیبا دیده ام زیبا تر است
خیلی متشکرم
لذت بردم از بیان تو !
هم در موسیقی استادی و هم در ادبیات !
این نظر لطف شماست حمید جان