۳ آذر جشن آذرگان خجسته باد !

 

این نوشتار به پارسی سره (خالص) نوشته شده و واژه های درون کمانک ها (پرانتزها)، واژه های بیگانه یا واژه های پارسی عربی شده (معرب) می باشند که با همسنگ پارسی سره آن جایگزین ‌شده اند.‌

دوباره ایرانی خواهیم شد با پارسی سره

جشن آذرگان

در سالنامه ایرانی (3745) این روز بنام جشن آذرگان نامگذاری شده است.

واژه آذر اوستایی و به چم (معنی) آتش است و یکی از چهار آخشیج (عنصر) بنیادین و پاک نزد نیاکان ما بوده است.

از آنجا که آتش بهترین و تیزترین آخشیج پاک کننده و همچنین گرما می باشد، از دیر باز نزد ایرانیان گرامی بوده است، از همین روی نیاکان ما، آتش را به نمایندگی "پاکی" همچو پرچمی در آتشکده ها نگه می داشتند و هرگز آتش پرست نبوده اند.

نیاکان ما و زرتشتیان امروز در جشن آذرگان مانند دیگر جشن ها با جامه آراسته و پاک به آدریان ها می روند و با خواندن آتش نیایش، بخشی از اوستا، اهورامزدا را سپاس گفته و پس از نیایش به شادی می پردازند.