چه حرفها که در دل مانده است...
و انتظار از یک فریاد دارد...
چه دلها که پر از حرف است و نتوان به زبان آورد!!
سلام بر رفیقان همیشه همراهم ...
این اولین پستیه که به این وبلاگ می دم
وب نوشتهای من، امروز بی هیچ ادعایی شروع شد..
به یاد آنها که دل تنگشان بودم آغاز کردم ...
اینجا مکان خوبیه واسه همه دانشجو ها که حرفاشونو بزنن
منم یکی از اونا...
فکر می کنم تموم حرفامو با همین ۳ بیت تونسته باشم بزنم...
در آخر هم از آقای توکلی مدیر این وبلاگ که این چنین محیطی رو ایجاد کردند تشکر می کنم.
سلام
نادر
امیدوارم شروع خوبت پایان نیکویی داشته باشد
خیلی ارادت داریم آقا بهمن
با سلام خدمت تو دوست عزیز
ورودت رو تبریک میگم
امیدوارم حضور پر رنگی داشته باشی.
مرسی محمد جان
سلام به تو نادر عزیز
خیلی خوشحالم
من با تو هستم تا آخرش
فدات علی جان
منم باهاتم تا....
سلام نادر جون
در بست در خدمت به دوستان بخصوص تو
امیدوارم پات خیر باشه
من بیشتر روح الله جان
فدات
سلام ، نادر جان!
فریاد بکش ، فریاد بکش که انسان با فریاد زنده است !
آنکه فریاد ندارد مرده !
موفق باشی
سلام
ممنون حمید جان
تا نفس داشته باشم حتماْ...
من هم به نوبه خودم ورود شما را تبریک میگم و بهترین ها را برای شما ارزو دارم
ما هم با شما هم فریادیم آقا نادر.
شاید با این هم فریادی صدامون به یه جاهایی برسه...
از همه دوستانی که من و با نظراشون شرمنده کردن ممنونم
جبران می کنم عزیزان...
سلام
امیدوارم همه بتونیم با هم در این محیط نقش مفیدی ایفا کنیم.موفق باشید