انجمن اسلامی و بسیج - دکتر خاکی صدیق - دبیرستان ما

به نام خدا

دیروز بعد از دریافت کارت دانشجویی  برای خرید کتاب دیفرانسیل 1 به دانشکده ی علوم مراجعه کردم ، اما چون دیر رسیدم نتوانستم کتاب تهیه کنم ، در تابلوی اعلانات دانشکده ی علوم ، انجمن اسلامی ، دانشجویان را برای برگزاری یک تریبون آزاد در اعتراض به اعمال محدودیت برای تشکل های دانشجویی ،  اعمال محدودیت در نوع پوشش دانشجویان و چند مورد دیگر که فراموش کرده ام دعوت کرده بودند .

فردا  سه شنبه 17 مهر ساعت 12 ظهر این مراسم در

 صحن دانشکده ی علوم دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی برگزار می شود .

من در دوران دبیرستان عضو شورای دانش آموزی ، شورای بسیج و هیئت مرکزی انجمن اسلامی بودم ، در واقع میخوام بگم که انجمن اسلامی و بسیج تقریبا فرقی باهم نداشتند و در خیلی موارد دارای اهداف مشترک و فعالیت های مشترک بودند و اعضای مشترک زیادی هم داشتند اما از آن موقعی که به دانشگاه آمدم هیچ وجه ی مشترکی بین اعضای انجمن اسلامی و بسیج نیافتم برای همین این سوال برام پیش آمده بود که چرا دو تشکل دانش آموزی که دارای مشترکات زیادی بودند وقتی به دانشگاه راه پیدا کردند اینقدر در مقابل هم قرار گرفته اند ؟ برای بررسی موضوع سری هم به انجمن اسلامی دانشکده ی علوم زدم ، آنجا بود که تازه متوجه شدم که انجمن اسلامی دانشگاه چیزی شبیه به شورای دانش آموزی خودمان است یعنی اعضای آن با رای گیری انتخاب می شوند .

و همین رای گیری است که تفاوت اصلی بسیج و انجمن اسلامی در دانشگاه است ، البته تا آنجا که بنده به خاطر دارم اعضای شورای دانش آموزی دبیرستان که با رای گیری انتخاب می شدند هم چندان تفاوتی با انجمن اسلامی و شورای بسیج نداشتند و اینکه چرا دانش آموزان بعد از کنکور تا این حد از لحاظ اندیشه ها از هم دور می شوند هنوز برای من جای سوال است؟

 اندیشه ها و طرز تفکر دانشجویان هرچه که باشد محترم است و هیچ تشکل دانشجویی نمی تواند 100 درصد خوب یا بد باشد ولی به نظر بنده  تشکلی بهتر است که مستقلانه تر فکر کند ، ابزار نباشد و از ابراز عقیده ی مخالفانش وحشتی نداشته باشد .

به هر حال امیدوارم این وبلاگ گروهی در آینده جای خوبی برای شناخت انجمن اسلامی ، بسیج و دیگر تشکل های دانشجویی باشد .

همچنین دیروز بطور اتفاقی دکتر خاکی صدیق ، رئیس دانشگاه را جلوی نمازخانه دیدم و در مورد معرفی این وبلاگ گروهی دانشجویی در سایت دانشگاه صنعتی خواجه نصیر با ایشان صحبت کردم و بعد از اینکه به اتاقشان رفتم و تقاضای خود را مکتوب کردم دستور دادند که این کار انجام شود ، پس از آن هم به مرکز رایانه رفتم و آنها هم با این کار موافقت کردند و البته به بنده یادآوری کردند که این کار مسئولیت دارد .

وقتی دیروز به این راحتی مدیر دانشگاه را دیدم و ایشان خیلی سریع درخواست یک دانشجوی معمولی را اجابت کردند یاد آن روزهایی افتادم که وقتی به عنوان نماینده ی دانش آموزها تقریبا هفته ای دو سه بار برای صحبت با مدیریت دبیرستان اقدام می کردم می بایست از هفت خوان رستم بگذرم تا بتونم ایشان را ببینم البته مدیر دبیرستان ما آدم خیلی محترمی بود اما یک معاون خوب داشتیم که شدیدا از بنده متفنر بود و با اینکه من بچه + دبیرستان بودم چندین بار به من گفتند که : "تو شر ترین دانش آموز هستی " یادمه که وقتی میخواستم زنگ های تفریح برم پیش مدیر دبیرستان معاون محترم ما در سالن دبیرستان و راه پله ها تا جلوی در اتاق مدیر به دنبال من می دویدند و اگر به من می رسیدند مرا وادار می کردند که به حیاط برگردم ، این موقعیت خاص تقریبا منو مجبور کرده بود که کمی روی تقویت پاهایم کار کنم و سرعت خود را در دویدن افزایش بدهم ، سرعت خوبی هم داشتم و همیشه قبل از اینکه معاون عزیزمان به من برسند به اتاق مدیر می رسیدم و معاونمان هم دیگر به خودشان اجازه نمی دادند که در حضور مدیر به من بگویند برگرد حیاط ! ( یک چیزی شبیه به پناهندگی سیاسی ) اما بالاخره یک روز معاون خوب ما در کمین بنده نشستند و به محض اینکه وارد سالن شدم با چند تا سیلی از من پذیرایی نمودند اینکه بعد از آن سیلی ها خوردن ها چه شد زیاد مهم نیست ، مهم اینه که تا به حال در دانشگاه صنعتی خواجه نصیر ، هرجا که رفتم ، از من و دیگر دانشجویان به گرمی استقبال شده است و احساس می کنم دیگر این پاهای تند رو به درد من نمی خورند.

 خواهشمندم حتما نظر دهید