با شروع سال نو همکلاســــی شش ماهه شد !
تصویری از یک کودک شش ماهه!
به نام خدا
سال 87 رو به همه ی همکلاسی های عزیز تبریک میگم!
همه ساله تهران با شروع ایام تعطیلات عید نوروز خلوت میشه ، دانشجوهای شهرستانی خوابگاه ها رو جا میزارند و میرند به شهرشون ، خیلی از دانشجوها هم میرن مسافرت ، دید و بازدید تو همین تهران و ....
خلاصه اینطور که آمارهای غیر رسمی نشون میده، کاربرهای اینترنت کاهش پیدا می کنند ! و به دنبال اون ، بازدید سایت ها میاد پایین !
نمودار بالا سقوط ِ بی سابقه ی بازدید همکلاسی رو نشون میده ! خیلی خوبه که همکلاسی ها با احترام به رسوم ِ نوروزی ، حداقل این روزها کمتر پشت کامپیوترهاشون میشینن !
سقوط قبلی بازدید ها که کمرنگ تر بود در فصل امتحانات صورت گرفت !
راستی ، سال پیش اولین عضو همکلاسی یک دانشجوی ِ خام ِ سال اولی بود ، اما امسال اولین عضو همکلاسی یک فارغ التحصیله ، جالبه که بدونید سال تولد اولین عضو سال پیش با سال ورود ِ اولین عضو امسال به دانشگاه ، یکیه !
امیدوارم ما دانشجوهای فعلی بتونیم در سال جدید ، در برقراری ارتباط با فارغ التحصیلانی که دانشگاه خواجه نصیر رو به یکی از بهترین دانشگاههای صنعتی خاورمیانه تبدیل کردند، موفق عمل کنیم !
برخی از پیام های تبریک همکلاسی ها به مناسبت آغاز سال ۸۷ :
:: عیدی انجمن طراحی و گرافیک به شما!
پیام نوروزی رهبر معظم انقلاب اسلامی
عنوان ساله ۸۷ چه سالی میتونه باشه ؟
امسال عمو نوروز با عمو محمود اومد!!!
اولین کنفرانس دانشجویان الکترونیکی در سال ۸۷
بسم الله الرحمن الرحیم
امام علی (ع):مشورت و رایزنی دیده ی راه یافتن است و آن که تنها با رأی خود
ساخت ؛خود را به مخاطره انداخت. و شکیبایی دور کننده ی سختی های روزگار است
و ناشکیبایی زمان راـبر فرسودن آدمی ـیار و گرامی ترین بی نیازی وانهادن آرزوهاست.
امام صادق (ع):شیعیان مار را در سه چیز بیازمایید:در مواظبت بر اوقات نمازها؛در
نگهداری اسرارشان از دشمنان ما؛و در همدردی و کمک مالی به برادرانشان.
به نام او...
جمله قشنگی توی این عکس بود گفتم تا شما هم بخونید.
طی شد این عمر، تو دانی به چه سان
پوچ و بس تند، چنان باد دَمان
همه تقصیر من است، این که خودم میدانم
که نکردم فکری
که تامل ننمودم، روزی
ساعتی یا آنی
که چه سان میگذرد عمر گران؟
کودکی رفت به بازی، به فراغت، به نشاط
فارغ از نیک و بد و مرگ و حیات
همه گفتند: کنون تا بچه ست، بگذارید بخندد شادان
که پس از این دگرش، فرصت خندیدن نیست
بایدش نالیدن
من نپرسیدم هیچ
که پس از این ز چه رو
نتوان خندیدن
هیچکس نیز نگفت: زندگی چیست؟ چرا می آئیم؟
بعد از این چند صباح، به کجا باید رفت؟
با کدامین توشه، به سفر باید رفت؟
من نپرسیدم هیچ، هیچکس نیز نگفت
نوجوانی سپری گشت به بازی، به فراغت، به نشاط
فارغ از نیک و بد و مرگ و حیات
بعد از آن باز نفهمیدم من، که چه سان عمر گذشت؟
لیک گفتند همه:
که جوان است هنوز، بگذارید جوانی بکند، بهره از عمر بَرَد، کام رانی بکند
بگذارید که خوش باشد و مست
بعد از این نیز، بر او عمری هست
یک نفر بانگ برآورد که او
از هم اکنون باید فکر آینده کند
دیگری آوا داد: که چو فردا بشود، فکر فردا بکند
سومی گفت: همانگونه که دیروزش رفت، بگذرد امروزش، همچنین فردایش
با همه این احوال
من نپرسیدم هیچ
به چه سان دی بُگذشت؟
آن همه قدرت و نیروی عظیم، به چه ره مصرف گشت؟
نه تفکر، نه تعمق و نه اندیشه دَمی
عمر بگذشت به بی حاصلی و مسخرگی
چه توانی که ز کف دادم مُفت
من نفهمدم و کس نیز مرا هیچ نگفت
قدرت عهد شباب، میتوانست مرا تا به خدا پیش برد
لیک بیهوده تلف گشت جوانی، هیهات
آن کسانیکه نمیدانستند زندگی یعنی چه؟
رهنمایم بودند
عمرشان طی شد
بیهوده و بی ارزش و کار
و مرا میگفتند که چو آنان باشم
که چو آنان دائم، فکر خوردن باشم
فکر گشتن باشم
فکر تامین معاش
فکر ثروت باشم
فکر یک زندگی بی جنجال
فکر همسر باشم
کس مرا هیچ نگفت:
زندگی ثروت نیست
زندگی داشتن همسر نیست
زندگانی کردن، فکر خود بودن و غافل ز جهان بودن نیست
من نفهمیدم و کس نیز مرا هیچ نگفت
و صد افسوس که چون عمر گذشت، معنی اش فهمی
بهاران خجسته باد...
باری دیگر فرا رسیدن سال نو و تولد بهار را به همهی همکلاسیهای عزیز٬ دوستان ارجمند و ایرانیان بزرگوار تبریک میگویم٬ امیدوارم که سال نو با تولدی جدید برای هریک از ما همراه باشد و پر از شور و نشاط و سرزندگی ، و اراده کنیم جهانی پر از صلح وصفا و مدارا برای خود و دیگران بسازیم .
در این بهار خجسته جهانی انسانیتر و امن، برای ایران عزیز سرفرازی و فردایی بهتر، برای دولتمردان مسئولیتشناسی و درایت و مدارا، برای سیاسیون صداقت و راستی، برای بزرگان بلندنظری، انصاف و شکیبایی، برای روشنفکران درد جماعت داشتن و برای اندیشمندان واقع بینی، برای زیردستان حق خواهی و برای همگان و از جمله خودمان آزاده زیستن و آزاده ماندن–که کیمیای این دوران است- را آرزو میکنم...
سال نو مبارک
میگن سرنوشت، اما غافل ازینکه این
عقل نوشت هست نه سر نوشت. خدایا بصیرتی بده تا
آینده رو با عقلمون طوری رقم بزنیم که امروز رویاشو داریم.
فردا میدونی چیه؟ حاصل معادلات امروزه که حل میکنی،
پس از الان طوری زندگی کن که خدای نکرده فردات خراب نشه.
دعای آخرم اینه که خدایا کمکمون
کن سال دیگه آرزو های امروزمون
به حسرت تبدیل نشده باشه.
راستی سایت کائسنا رو از یک فروردین امسال (۱۳۸۷) دوباره نویسی کردم. یه سر بزنید و نظری بود توی نظرات بنویسید. اونائی که دیدن بدشون نیومد.
یه مطلب جالبترم اینه که امروز روز تولدمه، یک فروردین ، تاریخش جالبه. البته برای خودم ، شاید برای شما نباشه.
اگه دوست داری برای همکلاسیات
دعا کنی توی نظرات همین مطلب
۲ کلمه بنویس. اگرم دوست نداری
میتونی حداقل یه آمین
برای دعاهاشون بنویسی . . . .