غزه! تو صبور باش! ما می آییم

http://groups.google.com/group/khorsheedeposhteabr 

وقتی که تمام شد عزا می‌آییم  

امسال محرمی دگر شد برپا

جاری شده است نغمه ی واویلا

بایست که مقتلی دگر بنویسند

غزه‌ست کنون آینه ی کرب و بلا

وقتی که تمام شد عزامی آییم

گروه خورشید پشت ابر

 

بسم رب المهدی

السلام علیک یا اباصالح المهدی

قطعه ی گم شده ای از پر پرواز کم است   

    یازده بار شمردیم و یکی باز کم است   

این همه آب که جاریست نه اقیانوس است  

   عرق شرم زمین است که سرباز کم است   

(عضویت و استفاده از مطالب برای عموم آزاد است.

تولد دوباره ی بت ها

تولد دوباره ی بت ها  

انسان‌ امروز، دلخوش‌ است‌ به‌ اینکه‌ چون‌ گذشتگان‌ بت‌پرستی‌ نمی‌کند، لات‌ و عفزّی‌ و هبل‌ را نمی‌پرستد و در مقابل‌ خدایان‌ سنگی‌ و بی‌جان‌ سجده‌ نمی‌آورد و از اینکه‌ گاه‌ و بیگاه‌ در کلیسایی‌ یا محراب‌ مسجدی‌ سر به‌ آسمان‌ بلند می‌کند و بر آستان‌ خدایی‌ مفروض‌ سجده‌ می‌آورد به‌ خود می‌بالد.

دلالان عفت را با ما چه کار آید !

دلالان  عفت را با ما چه کار آید !

         

                                

روی ادامه ی مطلب کلیک کنید ...

بعضی‌ها انتظار فرج را به این می دانند که ...

بسم الله الرحمن الرحیم

برداشت‌های غلط از انتظار فرج از دیدگاه امام خمینی

 

برداشت‌هایی که از انتظار فرج شده است؛ بعضی اش را من عرض می کنم. بعضی‌ها انتظار فرج را به این می دانند که در مسجد، در حسینیه، در منزل بنشینند و دعا کنند و فرج امام زمان- سلام الله علیه- را از خدا بخواهند. اینها مردم صالحی هستند که 

باز از من چه می‌خواهی...؟!

از من مخواه که در ویرانه‌های

تخت جمشید به دنبال هویتم بگردم!

بار قبل که این متن را گذاشته بودم عده‌ای نه‌متحجر عشق‌وطن(!) ، بدون خواندن کامل متن، شروع به جوسازی و توهین و ... کرده بودند. لذا برای بار دوم، این متن را به طور کامل در اینجا میگذارم تا اگر کسی فکر میکند این متن توهین به فرهنگ ایرانی و اسلامی ماست، نظر خودشو بعد از خواندن کامل متن، با دلیل و منطق و بدون توهین، ابراز کنه. 

والسلام علی من اتبع الهدی  

از من مخواه که ...

از من مخواه که در ویرانه های

تخت جمشید به دنبال هویتم بگردم!

من هم ایرانیم و هویت ایرانی از گلهای سرسبدِ زندگیم، اما هرگز در لابلای خرابه های تخت جمشید و پاسارگارد به دنبال این هویت نگشته ام. برای دنیای امروز بین تخت جمشید، اهرام مصر، آکروپولیس، دیوار چین، برجهای معلق بابل و صدها اثر مشابه از این دست، در سراسر دنیا که هر یک چند هزار سال قدمت دارند تفاوتی نیست.

تولد دوباره ی بت ها

تولد دوباره ی بت ها

  انسان‌ امروز، دلخوش‌ است‌ به‌ اینکه‌ چون‌ گذشتگان‌ بت‌پرستی‌ نمی‌کند، لات‌ و عفزّی‌ و هبل‌ را نمی‌پرستد و در مقابل‌ خدایان‌ سنگی‌ و بی‌جان‌ سجده‌ نمی‌آورد و از اینکه‌ گاه‌ و بیگاه‌ در کلیسایی‌ یا محراب‌ مسجدی‌ سر به‌ آسمان‌ بلند می‌کند و بر آستان‌ خدایی‌ مفروض‌ سجده‌ می‌آورد به‌ خود می‌بالد.
  یافتن‌ پاسخی‌ برای‌ این‌ سؤال‌ که‌ «آیا حقیقتاً» امروزه‌ رسم‌ بت‌پرستی‌ از میان‌ رفته‌ است‌ یا آنها به‌ طریقی‌ دیگر امکان‌ حیات‌ یافته‌اند، سخت‌ می‌نماید.

موسیخی !!!

موسیخی،

  از آن جهت که مو،بر تنت سیخ می کند،گفتمش مو سیخی!!!

بس است فوتبال(کار؟؟؟؟؟)

سلام

آقا من هم قبول دارم فوتبال بازی جذابی ولی آهاااااااااااااااااااااااااااای دانشجویایی که ادعای فهم می کنیم.بیدار شیم ببینیم کی پشت این فوتبال داره این همه سرمایه گذاری میکنه.چه منفعتی واسه اون داره و چه منفعتی واسه ما داره؟

تیم بدمینتون

به نام خدا

با سلام

جهت اطلاع به دوستان بدمینتونیست!! (علاقه مند به بدمینتون) روزهای ۳ شنبه و ۵ شنبه ساعت ۵ تا ۶.۵ سالن تربیت بدنی دانشکده ی علوم تحت اختیار تیم بدمینتون آقایان می باشد.

(مبتدیا نترسن.همگی بیاین.نیاز به ثبت نام رسمی نیست)

برای اطلاعات بیشتر ادامه ی مطلب رو ببینید.

گروه خورشید پشت ابر

بسم رب المهدی   

السلام علیک یا اباصالح المهدی 

قطعه ی گم شده ای از پر پرواز کم است      یازده بار شمردیم و یکی باز کم است
این همه آب که جاریست نه اقیانوس است     عرق شرم زمین است که سرباز کم است  

http://groups.google.com/group/khorsheedeposhteabr

(عضویت و استفاده از مطالب برای عموم آزاد است.ولی برای دریافت مطالب جدید بایستی با میل باکس gmail در این گروه عضو باشد.نظرات خود را به [e-mail] ارسال نمائید. )

در پناه حق

زندگینامه شهید سید مرتضی آوینی از زبان خودش

من هم سالهای سال در یکی از دانشکده‌های هنری درس خوانده‌ام، به شبهای شعر و گالری های نقاشی رفته ام.موسیقی کلاسیک گوش داده ام. ساعتها از وقتم را به مباحثات بیهوده درباره چیزهایی که نمی‌دانستم گذرانده‌ام. من هم سال‌ها با جلوه فروشی و تظاهر به دانایی بسیار زیسته‌ام. ریش پروفسوری و سبیل نیچه‌ای گذاشته‌ام و کتاب «انسان تک ساختی» هربرت مارکوز را -بی‌آنکه آن زمان خوانده باشم‌اش- طوری دست گرفته‌ام