در سال ۱۸۳۵ سورن کییرکگارد فیلسوف دانمارکی در نامهای به دوستش پیتر ویلهلم لوند حقیقتی را که برایش عملی است، شرح میدهد:
آنچه که در فکرم برایم نامشخص مینماید اینست که چه باید بکنم، نه آنچه باید بدانم، مگر دانشی که مقدم بر هر عملی است. باید بفهمم که خداوند واقعاً از من چه میخواهد تا انجام دهم: آن چیز آنست که حقیقتی را که برای من حقیقت است بیابم، آن معنی ای که برایش میتوانم زندگی کنم و بمیرم را بیابم.... مسلماً انکار نمیکنم که هنوز ضروریت دانش و اینکه توسط آن کسی میتواند فراتر از باقی انسانها عمل کند را، درک میکنم؛ اما دانش باید در زندگی من بکار آید، و هم اکنون این مهمترین چیز از دید من است.
ما بیهوده آفریده نشده ایم...
بله ، قطعا آفرینش انسانها بیهوده نیست ، اما مسئله اینجاست که هنوز انسانها فلسفه آفرینش رو به درستی نمیدونند و شاید تا آخرالزمان به این سوال پاسخی داده نشه .
اما تاکید ائمه و پیامبر اسلام به کسب علم احتمالا رسیدن از علوم زمینی به علوم آسمانی و درک حقایق خلقت بوده که برای تمامی این سوالات روزی پاسخ روشنی پیدا خواهد شد .
ممنون از نظرتون.موفق باشید.
ما بیهوده آفریده نشده ایم
جواب شما عینا جواب کامنت بالایی هست.
ممنون از نظرتون