چند سال پیش، ظهر یکی از روزهای زمستان بارش برف، من و دوستانم در دانشکده برق دانشگاه خواجه نصیر را ذوق زده کرد…
نزدیکی های غروب وقتی خواستیم به خانه برگردیم، همه خیابان ها حسابی یخ زده بود.
ما ماشین هایی را می دیدیم که همینطور سر می خوردند …
بعضی ها حتی ماشین هایشان را کنار خیابان پارک کردنده بودند و با پای پیاده در حال رفتن به خانه هایشان بودند.
آن سال شهرداری تهران حسابی غافلگیر شده بود و هیچ کاری نتوانست برای باز کردن ترافیک انجام بدهد.
وقتی ما دیدیم وضعیت اینطوریست به دانشگاه برگشتیم و تصمیم گرفتیم شب را در دانشگاه بخوابیم.
آن شب خیلی به من و دوستانم خوش گذشت. تا نیمه های شب برف بازی کردیم و آخرش هم تصمیم گرفتیم یک آدم برفی بسازیم.
هر کداممان یک سطل زباله بزرگ برداشتیم و برف ها را جمع می کردیم. چون برف ها خیلی پوک بودند، حجم برف بعد از کوبیده شدن خیلی کم می شد.
شاید باورتان نشود ولی برای ساختن این آدم برفی از ۵۰ سطل زباله پر از برف استفاده کردیم.
برف های روی زمین فردای همان روز آب شد ولی چون این آدم برفی از برف کوبیده شده ساخته شده بود تا چند روز دوام آورد و خیلی از دوستانمان می آمدند و با او عکس یادگاری می انداختند.
تا اینکه این آدم برفی با یک لگد رئیس دانشگاه خرد شد
ما خیلی از این حرکت رئیس دانشگاه متعجب شدیم و چند روز بعد از خودش علت این کارش را پرسیدیم.
او جواب داد:
اینجا دانشگاهه کودکستان نیست! وجود این آدم برفی در شان دانشگاه نیست!
این هم عکس یکی دیگر از آدم برفی هایی که در دانشکده برق ساختیم:
این سمت چپی هم حسین قهار پور هست الان ارشد سمنان قبول شده.
خودش دستکش داشت چیزی حس نمی کرد ولی من استخون های دستم منجمد شد تا این آدم برفی رو درست کردیم
(سایز اصلی کلیک)
به قول خانم جدی : از اون خوب های یادگاری شده :D
ایول!!!!!!
عجب چیزی درست کردین با این برف کم!!!
دمتون گرم
آقای بالایی اینکه شما متن رو کامل نی خونید و سپس نظر هم میگذارید یک جور بی احترامی به نویسنده است به نظر من .. لالقل یک بار متن به این کوتاهی رو مطالعه کنید ..
آدم های برفی تنهان
اقای رییس دانشگاه حتی لازم نیست سفر خارج برن همینکه توی اینترنت ی چرخی هم بزنند میفهمند دانشگاه چه جوری باید باشه
خیلی باحال درست کردین