یادش بخیر به چه عشق و علاقه ای که هنوز باقی است ... پست های درسی میزدم و میزدیم با بچه ها،یه موقه طوری شده بود که پست جزوه با اسمایلی دیگه شده بود پست ثابت همکلاسی
یادمون نرفته کیا زحمت میکشیدن برای سر و سامون دادن وضعیت تحصیلیه همه، و از اون مهمتر یادمون نرفته چه بلاهائی سرشون آمد!!!!!!
موفق باشید حسین و سایر دوستان.
امیدوارم یه روزی بتونیم جبران کنیم زحماتتون رو!
اخ اخ گفتی!
هرچی بوده به هدف موفقیت بچه ها بوده، الان هم اگر کم خبری است از من کسی یکم پیگیر باشه متوجه میشه دلیلم خیلی موجه هست،انشاءالله از ترم های بعدی بچه ها جدید و قدیم کمک کنند به اهدف و حقوق مون برسیم.
برای شروع خودم می نویسم اول :دی
یادش بخیر یه همکلاسی بود و یه عالمه دانشجوی مشتاق
یادش بخیر دوستی موج میزد توی همکلاسی، پست های تبریک تولد، پست های قشنگ، پست های دوست داشتنی
یادش بخیر به چه عشق و علاقه ای که هنوز باقی است ... پست های درسی میزدم و میزدیم با بچه ها،یه موقه طوری شده بود که پست جزوه با اسمایلی دیگه شده بود پست ثابت همکلاسی
یادش بخیر چقدر قشنگ بودند این خاطرات مجازی ....
یادش بخیر گزارش جلسه های انجمن هارو با عکس همکلاسی ها رو تو همکلاسی میخوندیم! توی نظرات اون پست ها خیلی خوش میگذشت!
مرسی برای شروع این بحث جالب!
بله خیلی قشنگ و فضای زنده ای بود اون موقه هاُجنبوجوش و نشاط موج میزد توی گزارشا، بخصوص با قلم قشنگ بچه ها
یادش بخیر،نظرات پس ها برای خودشون دنیایی بود ...
یادش نبخیر چقدر دنبال راه اندازی انجمن علمی بودیمنه حسیییییییییییین
بله یادش بخیر .... راهی که هنوز شروع راه هستیم
یادته شما هم عضو هیئت موسس بودی؟ نهههههه؟ :)) انجمن تنهاست مهندس
یادش خیلی بخیر!
یادمون نرفته کیا زحمت میکشیدن برای سر و سامون دادن وضعیت تحصیلیه همه، و از اون مهمتر یادمون نرفته چه بلاهائی سرشون آمد!!!!!!
موفق باشید حسین و سایر دوستان.
امیدوارم یه روزی بتونیم جبران کنیم زحماتتون رو!
اخ اخ گفتی!
هرچی بوده به هدف موفقیت بچه ها بوده، الان هم اگر کم خبری است از من کسی یکم پیگیر باشه متوجه میشه دلیلم خیلی موجه هست،انشاءالله از ترم های بعدی بچه ها جدید و قدیم کمک کنند به اهدف و حقوق مون برسیم.
همچنین دوست عزیز
یادش بخیر اون موقعا که دانشگاه مدرسه کمتر از انگشتان دست بود
روزگار نمره ای نبود بارمی نبود
روزگار امتهان می گرفت نه استاد ودانشگاه
کلاس های مجازی نبود
خرابیه اینترنت نبود
الودگیه هوا نبود
نون سنگگی ۴۰۰ تومن نبود
یادش بخیر
اون موقع کنکوری نبود که کلاس کنکوری باشه
ولی خودمون ها با این اوصاف همه با هم مهربون بودن
شب یلدا یه حس دیگه ای داشت
از سوز سرما نمی شد بیرون بیای
:)) آخی نازی
سخت نگیرید از هر روزی میشه خاطره قشنگ ساخت
اینا هم خاطره های قشنگ فرداهستند.