روى دوش گرفتید، هِن و هِن دارید جلو میروید (مگه مجبور بودید؟؟؟؟)

در آن سالهاى دهه‌ى 60 که آقایان همین طور به سمت روزبه‌روز غلیظتر کردن اقتصاد دولتى میرفتند، من مثال میزدم و میگفتم فرض کنید یک موتورى است که میتواند این بار سنگین را برساند و شما هم در کنار موتور راه میروید، یا خودتان پشت فرمان مى‌نشینید و هدایتش میکنید. شما این موتور را کنار گذاشتید و همه‌ى بارى را که توى این وانت است، خودتان روى دوش گرفتید، هِن و هِن دارید جلو میروید؛ هم نمیرسید، هم خسته میشوید، هم همه‌ى بار حمل نمیشود، هم این موتور اینجا بیکار میماند. این موتور، بخش خصوصى است. این را آن زمان به آنها میگفتیم، اثر هم نمیکرد. امام هم هرچه میگفتند به مردم بدهید، اینها میگفتند مراد از مردم، بخش خصوصى نیست - مراد نظر امام را توجیه میکردند! - مردم یعنى توده‌ى مردم. به توده‌ى مردم چه جورى میشود کمک کرد؟ دولت اقتصاد را در دست بگیرد، به توده‌ى مردم کمک کند. فرمایش امام را اینجورى معنا میکردند! خوب، این توجیه، غلط بود.
منبع